Firma Actividades de Construcciones y Servicios (ACS) analizuje obecnie za i przeciw udziałowi w przetargu na wielomiliardowy kontrakt dotyczący budowy Grand Stade Hassan II. Inwestycja ta ma umożliwić królowi Maroka, Mohamedowi VI, organizację wielkiego finału Mistrzostw Świata 2030.

„Największy stadion świata” skusi Péreza?

Rywalizacja w sferze sportowo-kulturowej nie przeszkodziła firmie kierowanej przez Florentino Péreza, będącego jednocześnie prezesem Realu Madryt, w skierowaniu uwagi na marokański kontrakt o wartości ponad 470 mln €. W kwietniu marokańskie władze ogłosiły oficjalnie rozpoczęcie procedury przetargowej. Termin składania ofert przez zainteresowane firmy budowlane upływa 10 czerwca. Jak potwierdzają źródła z sektora infrastrukturalnego, firma Péreza już od kilku miesięcy analizuje projekt, choć nie podjęła jeszcze ostatecznej decyzji – wciąż trwa ocena ryzyk o różnym charakterze, jakie mogłaby ponieść.

Kilka największych hiszpańskich firm budowlanych pozostaje w kontakcie z renomowanymi kancelariami prawnymi, specjalizującymi się w zamówieniach publicznych w Maroku. Celem jest uzyskanie doradztwa zarówno pod kątem prawnym i gwarancji prawnych, jak i opłacalności ekonomicznej, strategicznej i wizerunkowej z udziału w realizacji największego stadionu świata. Obiekt ten ma pomieścić 115 000 widzów, co stanowi kluczowy argument, by przekonać FIFA do przyznania Maroku organizacji finału, zamiast Hiszpanii.

© Oualalou + Choi, Populous

Pojemność jako kluczowy atut

Pojemność Grand Stade Hassan II to jeden z głównych czynników wpływających na rywalizację z Camp Nou w Barcelonie (po modernizacji ma osiągnąć ok. 105 000 miejsc) i Santiago Bernabéu w Madrycie (który może zostać rozbudowany do ok. 85 000 miejsc). Zgodnie z wymogami króla Maroka, czas realizacji inwestycji ma wynosić 30 miesięcy, tak aby stadion był gotowy pod koniec 2027 roku. W Maroku przyjmuje się bowiem, że FIFA ogłosi decyzję o miejscu rozegrania finału w 2028 roku, czyli na dwa lata przed rozpoczęciem turnieju. Projekt stadionu jest jednym z elementów szerzej zakrojonej infrastrukturalnej współpracy między Hiszpanią a Marokiem w kontekście Mistrzostw Świata 2030. Jednym z przykładów jest rozważany tunel łączący oba kraje, a zarazem dwa kontynenty.