Basra International Stadium – opis stadionu

Budowa wielkiego kompleksu na południowych rogatkach Basry ruszyła w połowie lipca 2009. W planie znalazły się główny stadion (początkowo planowany na 80 tys. miejsc, ale z czasem pomniejszony do 65 tys.), drugorzędny stadion treningowy (z 20 tys. zmniejszony w projekcie do 10 tys.), zespół czterech boisk treningowych, hotele, centrum ratownictwa, akademiki, szpital i rozległe centrum sportowe dla dyscyplin halowych.

Stadiony zostały otoczone zespołem stawów, które z lotu ptaka odwzorowują mapę współczesnego Iraku. W centrum stoi główny stadion zaprojektowany przez amerykańską pracownię 360 Architecture. Zgodnie z wizją projektantów z zewnątrz został pokryty 45 tys. m2 prefabrykatów z tworzyw sztucznych, tworzących wspólnie efektowny wizualnie motyw.

Elewację oraz konstrukcję dachu podtrzymuje w sumie aż 19 tys. ton stali. Pod tą strukturą znajdują się dwupoziomowe trybuny wyposażone wyłącznie w miejsca siedzące.

Budowa kompleksu z obiektami sportowymi miała zakończyć się po 32 miesiącach, a więc wiosną 2012. Jednak z powodu zmian w projekcie otwarcie przekładano, początkowo na start 2013 roku, a później na październik. W związku z opóźnieniami Basra trzykrotnie straciła prawo do organizacji turnieju Gulf Cup, w latach 2012, 2013 i 2014.

12 października udało się wreszcie zainaugurować obiekt, choć budowa nie była całkowicie zakończona. Mimo to komplet widzów pojawił się na turnieju towarzyskim z udziałem klubów z Iraku, Egiptu i Syrii. Otwarciu towarzyszyło wiele kontrowersji. Pierwszą był oficjalny protest FIFA, która nie zezwoliła na udział jakiejkolwiek drużyny zagranicznej w rozgrywkach na terenie Iraku. Kolejny problem nadszedł już w noc otwarcia, gdy zawiodła sieć elektryczna, a obiekt nie miał generatora rezerwowego. Wreszcie widzowie obecni na otwarciu zalali internet zdjęciami krzesełek, które łamały się bardzo łatwo. Wskutek upadku na łamliwe krzesełka zmarła jedna osoba.