Estadio Nicolás Chahuán Nazar – opis stadionu

La Calera to jedno z miast, które ucierpiały poważnie podczas trzęsienia ziemi z 2010 roku. Wtedy zniszczony został dotychczasowy stadion, wzniesiony jeszcze w latach 50. XX wieku. Choć budowa pierwotnej areny trwała rekordowe 2 miesiące, to jego następca długo nie nadchodził. Ostatecznie dopiero w ostatnich dniach 2016 roku ruszyła rozbiórka i przygotowania do budowy nowego stadionu.

Pojemność historycznych trybun oscylowała wokół 10 tysięcy, choć podczas najważniejszych meczów widownia bywała znacząco wyższa. Dla nowych trybun wybrano ok. 9 tys. miejsc siedzących. Układ stadionu jest jednak diametralnie inny. Po pierwsze, boisko obrócono o 90 stopni, do optymalnej osi północ-południe. Po drugie, z planu wypadła bieżnia, cały stadion wpisano w bliską owalowi formę ze ściętą północną częścią, gdzie biegnie ulica.

Widzowie zasiadają na trzech żelbetowych trybunach, z których te wzdłuż boiska mają po dwa poziomy, a zachodnia kryje całe 4 piętra zaplecza. Nad całością górują stalowe łuki kryte membraną, dzięki czemu kibice przy liniach bocznych mogą liczyć na cień. Za zacienienie zaplecze odpowiada z kolei membrana z perforowanego aluminium.

Prace trwały prawie dwa lata i dobiegły końca z końcem 2018 roku. Całość kosztowała ok. 12,7 mld peso (ok. 72 mln zł). Wraz z areną piłkarską powstały nowe alejki parkowe spajające nowy stadion z istniejącymi już basenami i halą.

Ciekawa historia kryje się za patronatem stadionu. Nicolás Chahuán Nazar był liderem lokalnej społeczności, dzięki któremu doszło do powołania klubu Unión. Później był jego prezydentem. Podczas jednego z meczów w 1988 roku, po podyktowaniu karnego w ostatniej minucie, Nazar doznał zawału i zmarł po przewiezieniu do szpitala. Od tego roku obiekt nosił jego imię i po przebudowie nie zmieniono tradycji.