Incheon Asiad Main Stadium – opis stadionu

Po wyborze Incheonu na organizatora Igrzysk Azjatyckich (Asiad) 2014 ruszyło planowanie nowego kompleksu sportowo-parkowego na północy miasta. W 2009 pierwszą koncepcję pokazała pracownia Populous, która nad zleceniem pracowała wraz z koreańskim partnerem Heerim.

Piłkarsko-lekkoatletyczny obiekt miał pomieścić ok. 60-70 tys. widzów na czas imprezy, a po niej zachować jedynie wysoką zachodnią trybunę dla ok. 30 tys. osób. Ostatecznie pojemność ustalono na poziomie 60 tysięcy, a tymczasowa wschodnia strona może, jednak nie musi zostać zdemontowana.

Kluczowym założeniem było wkomponowanie stadionu i drugorzędnej infrastruktury sportowej (stadion treningowy, do krykieta, parkingi) w wielki kwartał parkowy ciągnący się z północy na południe na długości prawie 1,5km.

Całość założenia podporządkowano głównemu stadionowi, którego zadaszenie wychodzi daleko poza obręb trybuny i obejmuje część dróg dojścia. Wraz z ukształtowaniem placów i zieleni dach tworzy symboliczne linie nawiązujące do ruchu, tańca i wiatru.

Dynamiczny układ ma zostać zachowany również w wariancie ze zdemontowanymi wschodnimi trybunami. Kluczowym elementem jest zachowanie dostępności terenu dla mieszkańców na co dzień w związku z brakiem konkretnego gospodarza sportowego.

Choć część obiektu jest możliwa do rozbiórki, kosz inwestycji wcale nie był niski. Planowany wyjściowo na ok. 300 mln $, ostatecznie przekroczył te założenia bardzo znacząco. Budowa nie zakończyła się również w 2013, lecz dopiero wiosną 2014, przed letnimi Igrzyskami.