Stark’s Park – opis stadionu

Ten niezwykle zlokalizowany stadion pierwszy raz został wykorzystany piłkarsko w 1891 roku, gdy wprowadził się tu zespół Raith Rovers. Nietypowa lokalizacja na ponad stulecie ustaliła kształt trybun: stadion jest wciśnięty między linię kolejową (na zachodzie) a Pratt Street na wschodzie, przez co ma niewiele miejsc wzdłuż boiska, a więcej za bramkami.

Trybuna główna, o kształcie litery J, stanęła w południowo-wschodnim rogu obiektu w 1925 roku i jest przy nim do dziś. Należy do pamiątek po słynnym Archibaldzie Leitchu, który ukształtował architekturę brytyjskich stadionów na początku XX wieku.

Pozostałe trzy trybuny zmieniał się wraz ze zmiennymi standardami. W latach 1950 powstały z trzech stron proste trybuny stojące, z czasem zadaszone wiatami pokrytymi azbestem. W 1959 roku mecz z Aston Villą zainaugurował pierwsze maszty oświetleniowe. By spłacić ich budowę, klub musiał sprzedać kilku zawodników, jednego właśnie do Villa. W 1981 roku trybuny wymieniono ponownie, jednak podniesienie norm po Raporcie Taylora wymusiło kolejne zmiany niewiele ponad dekadę później.

Aktualny kształt stadionu to efekt modernizacji z 1995-1996, gdy za bramkami stanęły nowe stalowe trybuny kryte z masztami oświetleniowymi wbudowanymi w konstrukcję. Trybuna zachodnia przeszła modernizację i otrzymała zadaszenie.