Estadio Maracaná de Panamá – opis stadionu

Jak powstał Estadio Maracaná de Panamá?

W miejscu obecnego stadionu na początku lat 70. XX wieku powstał skromny kompleks sportowy, obejmujący m.in. pełnowymiarowe boisko piłkarskie i pole do gry w baseball. Kompleks znajdował się w pobliżu wejścia Kanału Panamskiego od strony Pacyfiku, niedaleko Mostu Ameryk (Puente de las Américas), tuż przy granicy z ówczesną Strefą Kanału Panamskiego. Miejsce to zyskało przydomek „Maracaná” (od słynnego stadionu Maracanã w Rio de Janeiro).

W latach 2013–2014 w miejscu dotychczasowego boiska piłkarskiego wybudowano zupełnie nowy stadion. Obiekt powstał przy okazji realizacji projektu budowy nowej obwodnicy, tzw. Cinta Costera III i został sfinansowany dzięki środkom z rządowego budżetu. Projekt stadionu przygotowała lokalna pracownia SUMA Arquitectos, a głównym wykonawcą było brazylijskie przedsiębiorstwo Constructora Norberto Odebrecht. Koszt budowy obiektu wyniósł 8 mln $. Stadion oficjalnie otrzymał nazwę „Maracaná”, nawiązując do poprzednio stosowanego, potocznego sformułowania.

Kiedy zainaugurowano Estadio Maracaná de Panamá?

Inauguracja nowego stadionu miała miejsce 11 kwietnia 2014. W uroczystości wziął udział m.in. prezydent Panamy, Ricardo Martinelli, a na otwarcie rozegrano mecz pomiędzy byłymi zawodnikami dwóch lokalnych drużyn, Chorrillo FC i CD Plaza Amadora, z udziałem dawnych zawodników reprezentacji Brazylii, Dungi, Bebeto, Rivaldo, Violi, Carecy i Ronaldao.

Komu służy Estadio Maracaná de Panamá?

Nowy stadion miał być użytkowany głównie przez dwa lokalne kluby piłkarskie, Chorrillo FC i CD Plaza Amadora. W 2018 Chorrillo FC został zreorganizowany z powodów finansowych i zaprzestał korzystania z obiektu. Stadion służy jednak również innym klubom, w tym także drużynom kobiecym. Okazjonalnie grywała na nim nawet reprezentacja kraju, a w 2017 rozegrano tutaj wszystkie spotkania poza finałem (który odbył się na Estadio Rommel Fernández) mistrzostw strefy CONCACAF do lat 17.

Czym charakteryzuje się Estadio Maracaná de Panamá?

Obiekt otrzymał typowo piłkarski, prostokątny układ, z trybunami usytuowanymi tuż za liniami końcowymi boiska. Trybuny wzdłuż boiska posiadają dwie kondygnacje. Widownia za bramkami jest jednopiętrowa, natomiast pierwsze rzędy trybun za bramkami znajdują się wyraźnie ponad poziomem boiska (które mieści się nieco poniżej poziomu otaczającego terenu). W narożnikach nie ma trybun, choć zostały one zabudowane, zamykając arenę w zwartą bryłę architektoniczną. Krzesełka na trybunach są w barwie czerwonej (wzdłuż boiska) i niebieskiej (za bramkami, gdzie dodatkowo nieduża liczba białych krzesełek tworzy napis „PANAMA”).

Każda z czterech części trybun posiada zadaszenie o nieco wygiętym, parabolicznym kształcie, choć na trybunach wzdłuż boiska przykrywa ono jedynie górne piętro widowni. Na dachu nad trybunami wzdłuż boiska zamontowano reflektory oświetleniowe – zarówno przy jego końcowej krawędzi, jak i na dodatkowych sześciu (po trzy z każdej strony), niewysokich masztach. Pod zadaszeniem trybun za bramkami zainstalowano dwa nieduże telebimy. Pod trybuną za północną bramką mieszczą się szatnie, a po przeciwległej stronie – biura.

Boisko obiektu wyposażone zostało w sztuczną murawę i położone jest na osi północ-południe. Z zewnątrz trybuny zwieńczone zostały elewacją utworzoną z perforowanych metalowych paneli w barwach niebieskiej, białej i czerwonej. Zewnętrzny kształt trybun wzdłuż boiska jest nieco wypukły, trybuny za bramkami utrzymują na zewnątrz linię prostą. Pojemność stadionu wynosi 5500 widzów, co czyni go drugim co do wielkości (po Estadio Rommel Fernández) obiektem piłkarskim w kraju.