Estadio Rommel Fernández – opis stadionu

Jak powstał największy stadion w Panamie?

Największy stadion Panamy powstał w związku z organizacją XI Igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów w 1970. Budowa rozpoczęła się w 1968, a otwarcie miało miejsce 6 lutego 1970. Obiekt wybudowano jako część nowego kompleksu sportowego powstałego na igrzyska, razem z halą widowiskowo-sportową (Arena Roberto Durán) i pływalnią (Piscina Eileen Coparropa). Kompleks, znany obecnie jako Ciudad Deportiva Irving Saladino, powstał w sąsiedztwie istniejącego od 1956 toru wyścigów konnych (Hipódromo Presidente Remón). Budowa kompleksu sfinansowana została z pożyczek zaciągniętych przez rząd.

Jak początkowo wyglądał Estadio Rommel Fernández?

Nowy stadion wyposażony został w bieżnię lekkoatletyczną, otoczoną ze wszystkich stron trybunami, choć na łukach były one znacznie niższe. Po stronie zachodniej widownia posiadała drugą kondygnację, która była zadaszona. Pojemność obiektu wynosiła początkowo 22 000 widzów. Pierwotnie obiekt otrzymał nazwę Estadio Revolución. 6 maja 1993, w wieku 27 lat, w wypadku samochodowym zginął Rommel Fernández, drugi w historii piłkarz z Panamy grający w Europie, mający na koncie ponad sto występów w LaLiga. Jeszcze tego samego roku stadion został nazwany jego imieniem. Obiekt znany jest także jako El coloso de Juan Díaz.

Kiedy rozbudowano Estadio Rommel Fernández?

W latach 2006–2010 obiekt przeszedł gruntowną przebudowę. Wszystkie trybuny zostały rozbudowane, zyskując (za wyjątkiem północnego łuku) dwie kondygnacje oraz zadaszenie (nie przykrywa ono jednak dolnych rzędów), a maszty oświetleniowe zastąpiono reflektorami zamontowanymi w dachu. Reinauguracja obiektu po modernizacji miała miejsce 9 kwietnia 2010 (na stadionie odbyła się wówczas ceremonia otwarcia IX Igrzysk Ameryki Środkowej).

Jakie wydarzenia gości Estadio Rommel Fernández?

Obiekt jest wykorzystywany przez lokalne kluby piłkarskie do rozgrywania swoich meczów. Jako największy stadion w kraju jest to również podstawowy obiekt dla reprezentacji Panamy, która rozgrywa na nim większość domowych spotkań. Ponadto stadion był areną wielu innych wydarzeń sportowych, m.in. gościł XI Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów (1970), VII Igrzyska Boliwaryjskie (1973) i IX Igrzyska Ameryki Środkowej (2010). W latach 2003, 2011 i 2017 rozgrywane były na nim mecze piłkarskiego turnieju Copa Centroamericana.

10 października 2017, po emocjonującym spotkaniu ostatniej kolejki eliminacji do mistrzostw świata z Kostaryką (2:1), reprezentacja Panamy zapewniła sobie na tym stadionie pierwszy w historii awans na mundial. Obiekt gościł wiele innych ważnych i ciekawych wydarzeń, jak np. mecz charytatywny Messi i przyjaciele kontra reszta świata (14 lipca 2010, 6:4) czy spotkanie byłych gwiazd Realu Madryt i FC Barcelony (11 października 2014, 1:0). W 2012 odbyły się na nim mecze mistrzostw strefy CONCACAF w piłce nożnej kobiet do lat 20.

Jak wygląda największy stadion Panamy?

Stadion posiada tartanową bieżnię lekkoatletyczną, otoczoną ze wszystkich stron trybunami. Za wyjątkiem północnego łuku, trybuny są piętrowe i częściowo zadaszone (bez przykrycia dolnych rzędów). Trybuny na łukach są częściowo, w górnych partiach, odseparowane, co dzieli widownię na cztery główne segmenty. Pojemność stadionu po rozbudowie z lat 2006–2010 wynosi 32 000 widzów, co czyni go największym stadionem w kraju. Oświetlenie obiektu osadzone jest w zadaszeniu.

Obiekt jest częścią kompleksu sportowego Ciudad Deportiva Irving Saladino, na który składa się także hala widowiskowo-sportowa (Arena Roberto Durán) i pływalnia (Piscina Eileen Coparropa) oraz dwa nieduże stadiony pomocnicze przeznaczone odpowiednio do rozgrywek piłki nożnej (Cancha Luis Ernesto Tapia) i futbolu amerykańskiego (Estadio Emilio Royo). Tuż obok kompleksu znajduje się również tor wyścigów konnych Hipódromo Presidente Remón.