Dariaus ir Girėno stadionas – opis stadionu

Jak powstał Dariaus ir Girėno stadionas?

W 1921 władze Kowna wydzierżawiły ok. 3,5 ha terenu w parku Ąžuolynas Litewskiemu Związkowi Wychowania Fizycznego (LFLS). W latach 1924–1925, z inicjatywy ówczesnego prezesa LFLS, Steponasa Dariusa, wybudowano na tym terenie wielofunkcyjny stadion. Obiekt posiadał boisko piłkarskie, otoczone przez bieżnię lekkoatletyczną. Obok boiska powstało także pole do gry w baseballa. Po drugiej stronie usytuowano trybunę na 2500 widzów. Projekt obiektu opracowali Steponas Darius oraz Kęstutis Bulota.

Jakie były losy głównego stadionu w Kownie?

W 1934 oddano do użytku, wybudowany tuż obok stadionu, Pałac Kultury Fizycznej (obecnie siedziba Litewskiego Uniwersytetu Sportowego). W latach 1935–1936 stadion, który niedługo wcześniej stał się własnością państwową, został zmodernizowany i rozbudowany. Po rekonstrukcji zyskał on nową nazwę, Valstybinis stadionas (stadion państwowy) i stał się czołowym obiektem sportowym w mieście oraz w całym kraju, którego Kowno było wówczas stolicą. W 1939 obok stadionu otwarto także nową halę sportową, wybudowaną na koszykarskie mistrzostwa Europy.

Jednym z największych przedwojennych wydarzeń, jakie odbyły się na stadionie, była pierwsza litewska olimpiada narodowa, zorganizowana w dniach 17–31 lipca 1938. W zmaganiach uczestniczyło ok. 2000 sportowców, którzy zjechali z całego świata, a ceremonie otwarcia i zamknięcia oglądało 10 tys. widzów.

W czasach radzieckich obiekt zyskał nazwę republikańskiego kombinatu sportowego (Respublikinio sporto kombinato). W latach 1969–1979 przeprowadzono kolejną dużą modernizację, a charakterystycznym elementem stadionu stało się drugie piętro trybun wybudowane z konstrukcji żelbetowych, z częstymi przerwami pomiędzy sektorami.

W 1993 obiekt otrzymał imię Steponasa Dariusa i Stasysa Girėnasa, dwóch litewskich pilotów zmarłych 17 lipca 1933 w katastrofie lotniczej podczas pionierskiej próby przelotu na trasie z Nowego Jorku do Kowna (Steponas Darius był ponadto zasłużony dla budowy tego stadionu). W tym samym roku obok stadionu odsłonięto także pomnik lotników. W 2021 dotychczas używaną nazwę „S. Dariaus ir S. Girėno stadionas” skrócono do „Dariaus ir Girėno stadionas”.

Od czasu dużej przebudowy z czasów komunistycznych, obiekt był kilkakrotnie remontowany, m.in. w 1998 zainstalowano tartanową bieżnię lekkoatletyczną i wyposażono trybuny w plastikowe krzesełka, a w 2005 po stronie wschodniej stanął największy stadionowy telebim w krajach bałtyckich. W 2007 obiekt otrzymał status zabytku.

Kiedy miała miejsce ostatnia modernizacja Dariaus ir Girėno stadionas?

W latach 2018–2022 miała miejsce następna duża przebudowa stadionu. Trybuny wybudowano praktycznie od nowa i w pełni zadaszono. Po stronie wschodniej, gdzie dotąd brakowało miejsc dla widzów, stanęła nowa trybuna główna. Z zewnątrz stadion pokryto ozdobną, aluminiową elewacją. Dzięki modernizacji pojemność areny zwiększyła się z dotychczasowych ok. 9 tys. do ponad 15 tys. widzów. Obiekt ponownie oddano do użytku 16 października 2022, a na inaugurację rozegrano finałowe spotkanie Pucharu Litwy.

Jak wykorzystywany jest Dariaus ir Girėno stadionas?

Stadion jest największym i najważniejszym obiektem piłkarsko-lekkoatletycznym na Litwie. Po modernizacji z lat 2018–2022 jest to praktycznie jedyny nowoczesny, duży stadion w kraju. Na stadionie często grywa piłkarska reprezentacja narodowa, jest on także wykorzystywany przez lokalne kluby. W 2005 na obiekcie odbyły się lekkoatletyczne mistrzostwa Europy U-20, a w 2009 mistrzostwa Europy U-23. W 2013 stadion był jedną z aren piłkarskich mistrzostw Europy U-19.

Czym charakteryzuje się Dariaus ir Girėno stadionas?

Stadion wyposażony jest w bieżnię lekkoatletyczną, którą otaczają dwupoziomowe, zadaszone trybuny. Trybuna główna z przeszklonym pawilonem VIP znajduje się we wschodniej części. Jej górna kondygnacja oddzielona jest od reszty poprzez dwie sporych rozmiarów luki, przez które widać drzewa z pobliskiego parku. Trybuny wyposażono w szare, składane krzesełka. Pojemność stadionu wynosi 15 315 widzów.

Boisko piłkarskie posiada hybrydową murawę i system podgrzewania. Nad trybunami na łukach zamontowano dwa telebimy. W górnej krawędzi dachu oraz na dwóch łukach biegnących nisko ponad zadaszeniem, zainstalowane zostały reflektory oświetleniowe. Z zewnątrz trybuny otacza oryginalna, pofalowana elewacja, złożona z pionowych aluminiowych paneli. Nocą fasada może być podświetlana na różne kolory.

Stadion leży ponad 3 km na wschód od ścisłego centrum Kowna. W otoczeniu obiektu znajduje się park Ąžuolynas, a także hala sportowa (Kauno sporto halė), budynek Litewskiego Uniwersytetu Sportowego oraz pomnik Steponasa Dariusa i Stasysa Girėnasa.