W Neapolu na nowo rozgorzała dyskusja o przyszłości Stadio Diego Armando Maradona. Po decyzji Mediolanu o sprzedaży San Siro, burmistrz Gaetano Manfredi zapowiedział, że miasto jest otwarte na podobne rozwiązanie i gotowe współpracować z prywatnym inwestorem, jeśli ten przedstawi wiarygodny projekt.

Nowy impuls dla Napoli i miasta

Manfredi podkreślił, że jeśli klub lub konsorcjum prywatne chciałoby zainwestować w stadion w Fuorigrotta, ratusz nie będzie stawał na przeszkodzie. Jako przykład wskazał Mediolan, gdzie Inter i Milan kupiły San Siro za 197 mln € i planują budowę nowego obiektu w tej samej okolicy – z inwestycją sięgającą 1,2 mld €.

Idea, że SSC Napoli mogłoby przejąć Stadio Maradona, ożywiła debatę w mieście. Temat wykracza daleko poza kwestie sportowe – to także rozmowa o inwestycjach, nowoczesnym zarządzaniu infrastrukturą i wpływie na przyszłość dzielnicy Fuorigrotta. Podstawą tej koncepcji jest pełna kontrola nad obiektem. Posiadanie stadionu pozwoliłoby klubowi przekształcić dni meczowe w stały motor ekonomiczny – nie tylko w 19 niedziel w roku, ale przez cały tydzień. Własność oznacza możliwość przebudowy stref hospitality, gastronomii, muzeum klubowego i sklepów, otwierając obiekt siedem dni w tygodniu na wycieczki, wydarzenia i spotkania biznesowe.

To także szansa na dywersyfikację przychodów: obok sprzedaży biletów i karnetów pojawiłyby się zyski z miejsc premium, sponsoringu przestrzeni, wydarzeń kulturalnych i oferty skierowanej zarówno do turystów, jak i mieszkańców. Z punktu widzenia finansów, posiadanie stadionu to większa stabilność – brak czynszu, przewidywalne koszty utrzymania oraz dostęp do kapitału i partnerstw inwestycyjnych w ramach wieloletnich planów biznesowych.

© Marino Carelli

Nowoczesne zarządzanie i doświadczenie kibica

Własny obiekt daje klubowi pełną kontrolę nad utrzymaniem i modernizacją. Klub sam decyduje o harmonogramie prac, standardach obsługi i priorytetach inwestycji. Oznacza to konkretne korzyści: regularnie odnawiane toalety i punkty gastronomiczne, nowa organizacja wejść, skrócenie kolejek, czytelna nawigacja oraz wzmocniona sieć umożliwiająca płatności bezgotówkowe i interaktywne aplikacje mobilne. Nowoczesny stadion mógłby stać się również platformą technologiczną – z Wi-Fi o dużej przepustowości, systemami analizy ruchu kibiców i danymi o ich zachowaniach, które pomagają poprawiać doświadczenie meczowe i rozwijać ofertę w sposób przejrzysty i etyczny.

Z perspektywy sportowej, lepsza infrastruktura to także przewaga konkurencyjna. Odnowione zaplecze medyczne i treningowe, zoptymalizowane oświetlenie oraz jakość murawy przekładają się bezpośrednio na wyniki sportowe. Efektywny stadion generuje środki, które wracają na boisko – a sukces sportowy z kolei zwiększa wartość marki, tworząc pozytywne sprzężenie zwrotne, które od dawna wykorzystują największe europejskie kluby.

Wyzwania: koszty, procedury i wpływ na dzielnicę

Aby projekt przeszedł z fazy koncepcji do realizacji, konieczne będzie rozwiązanie trzech kluczowych kwestii. Po pierwsze – ekonomia przedsięwzięcia: cena zakupu, koszty modernizacji i czas zwrotu inwestycji. Stadion, choć kultowy, wymaga poważnych prac: wymiany siedzisk, ulepszenia stref VIP, poprawy dostępności, systemów energetycznych i ekologicznych. Po drugie – procedury administracyjne. Potrzebne będą jasne decyzje urbanistyczne, określenie granic inwestycji oraz równowaga między interesem publicznym a prywatnym. Miasto chce mieć pewność, że stadion pozostanie przestrzenią otwartą także dla sportu młodzieżowego i wydarzeń pozapiłkarskich. Po trzecie – wpływ na mieszkańców. Stadion żyjący przez cały rok może stworzyć miejsca pracy i nowe usługi, ale wymaga przemyślanej logistyki: usprawnienia transportu publicznego w dni meczowe, systemu parkingów przesiadkowych z busami, bezpiecznych tras pieszych i rowerowych.

W kontekście ekologii plan zakłada zastosowanie paneli fotowoltaicznych, systemów odzysku wody, oświetlenia LED oraz redukcję odpadów. Stadion mógłby stać się miejskim laboratorium zrównoważonego rozwoju, a jego przestrzenie – służyć lokalnym inicjatywom w dniach bez meczów.

© Stefano Tammaro

Szansa na nową tożsamość Neapolu

Z marketingowego punktu widzenia, zakup stadionu mógłby wzmocnić markę Napoli jako symbolu miasta. Muzeum historii klubu, trasy edukacyjne dla szkół, współpraca z branżą turystyczną i kulturalną mogłyby przekształcić Fuorigrottę w żywy punkt na mapie Neapolu, przyciągający nie tylko kibiców, lecz także turystów. Dla fanów oznaczałoby to z kolei lepsze usługi i bliższy kontakt z klubem, a dla władz – rozwój gospodarczy, większe wpływy z podatków i nowe miejsca pracy. Warunkiem powodzenia projektu musi być pełna transparentność: jasne plany, harmonogram, koszty i realne wskaźniki wpływu na miasto.