Przygotowania do piłkarskich mistrzostw Europy w 2032 roku – które Włochy zorganizują wspólnie z Turcją – przybierają na intensywności. W kraju, gdzie wciąż żywa jest pamięć mundialu 1990, trwa swoisty „casting” na pięć włoskich stadionów, które ostatecznie znajdą się w turniejowej puli. Pewniakiem jest Turyn, gotowe mają być też obiekty we Florencji i Rzymie. O pozostałe dwa miejsca toczy się zacięta walka.

Salerno – modernizacja Arechi

W Salerno rusza pierwszy etap gruntownej przebudowy Stadio Arechi. Symbolicznie 9 września – w 35. rocznicę pierwszego meczu Salernitany na tym obiekcie – burmistrz Vincenzo Napoli wystosował list do prezesa FIGC Gabriele Graviny, domagając się włączenia stadionu do listy aren Euro 2032. W Regionie Kampania trwają rozmowy z doradcą Andreą Cardinalettim o harmonogramie prac.

Plan przewiduje m.in. rozbiórkę północnej trybuny (obecnie sektor gości) i dostosowanie obiektu do rygorystycznych norm UEFA: minimum 30 000 miejsc, rozbudowana strefa VIP i hospitality, nowa trybuna prasowa, przestrzenie zielone wokół stadionu i odpowiednie oświetlenie. Celem jest, aby Arechi stało się jednym z najnowocześniejszych i najbardziej funkcjonalnych stadionów we Włoszech.

Neapol – riposta Manfrediego

Tymczasem Neapol nie zamierza oddawać pola. Burmistrz Gaetano Manfredi napisał do UEFA, formalnie zgłaszając Stadio Diego Armando Maradona jako arenę Euro 2032. To odpowiedź na inicjatywę Vincenzo De Luki, polityka i długoletniego burmistrza Salerno, który wcześniej wsparł kandydaturę tego miasta.

Władze miejskie zapowiedziały odzyskanie 10 000 miejsc dzięki odtworzeniu trzeciego pierścienia trybun zamkniętego od 20 lat. Prace mają ruszyć w październiku 2026 i zakończyć się do 2031 roku. Równolegle SSC Napoli forsuje własny projekt stadionu w Poggioreale, co dodaje całej sprawie polityczno-biznesowego kolorytu.

© Gaetano Capaldo | Stadio Diego Armando Maradona (Stadio San Paolo)

Werona – nowa arena czy modernizacja Bentegodi?

W grze jest również Werona. Miasto chce znaleźć się wśród pięciu włoskich gospodarzy Euro 2032, a scenariusze są dwa: budowa nowego, wielofunkcyjnego stadionu na miejscu Bentegodi (z audytorium, sklepami, parkingami) albo modernizacja obecnego obiektu pamiętającego mundial 1990.

Pierwsza opcja – kosztująca ok. 300 mln euro – wymagałaby znaczącego udziału prywatnych inwestorów i państwowego wsparcia, na co pozwala znowelizowana ustawa o zamówieniach publicznych z końca 2024 roku. Druga – modernizacja – byłaby planem B, pozostawiając jednak miastu odnowiony obiekt z trybuną VIP, przestrzenią hospitality i zmodernizowanym zapleczem medialnym.

Mediolan – niepewna przyszłość San Siro

San Siro, jeden z najsłynniejszych stadionów świata i wspólny dom Milanu oraz Interu, wciąż figuruje w dyskusjach o Euro 2032, choć jego los pozostaje niepewny. Po latach planów budowy nowej areny i rozmów o możliwej rozbiórce, miasto zleciło analizę kosztów modernizacji, która wskazuje na konieczność ogromnych nakładów, by spełnić standardy UEFA.

Z jednej strony San Siro to symbol włoskiego futbolu, którego wykluczenie z listy obiektów spotkałoby się z krytyką kibiców i opinii publicznej. Z drugiej – brak jasnego planu zastępczego w Mediolanie stanowi poważny problem dla organizatorów. Decyzja, czy stadion przejdzie gruntowną przebudowę czy zostanie pominięty, może zaważyć na wiarygodności całej włoskiej kandydatury.

© Grzegorz Kaliciak | Stadio Giuseppe Meazza (Stadio San Siro)

Stawka – nie tylko piłka

UEFA ogłosi listę włoskich stadionów w październiku 2026 roku. Jeśli nie uda się znaleźć pięciu aren spełniających standardy, całe Euro 2032 może zostać rozegrane w Turcji, która ma już 12 obiektów gotowych do turnieju. Dlatego wyścig między Salerno, Neapolem i Weroną to nie tylko lokalny prestiż, lecz także realna walka o wielkie inwestycje, miejsca pracy i międzynarodową promocję.