Manchester United planuje wybudować nowy stadion o pojemności 100 000 miejsc, a Old Trafford przeznaczyć do zburzenia. Budowa ma rozpocząć się w najbliższym czasie, a zakończenie planowane jest na sezon 2030/31.

Koniec wysłużonego obiektu

Chociaż klub nie ogłosił jeszcze oficjalnie planu rozbiórki, wszystko wskazuje na to, że Old Trafford zostanie całkowicie zdemontowany po ukończeniu nowego stadionu. Wcześniejsze koncepcje zakładające przekształcenie obiektu w mniejszy stadion dla drużyn kobiecych i młodzieżowych zostały odrzucone.

Na chwilę obecną nie wiadomo dokładnie, co powstanie w miejscu obecnego stadionu, ale teren ten prawdopodobnie zostanie włączony do szerszego planu rewitalizacji dzielnicy Trafford. Możliwe są inwestycje mieszkaniowe, rekreacyjne oraz przestrzenie komercyjne.

© Airviews Photography (cc: by-nd)

Jak może przebiec rozbiórka?

Ze względu na bliskość linii kolejowej i kanału, rozbiórka Old Trafford będzie musiała być przeprowadzona ostrożnie, prawdopodobnie bez użycia materiałów wybuchowych, aby zminimalizować ryzyko dla otoczenia. Burzenie stadionu bez użycia materiałów wybuchowych to długotrwały i precyzyjny proces, który musi być dokładnie zaplanowany i realizowany etapami.

Całość rozpoczyna się od przygotowania terenu. Przed przystąpieniem do fizycznej rozbiórki konieczne jest odłączenie wszystkich mediów – gazu, prądu, wody czy internetu – aby zapewnić bezpieczeństwo. Inżynierowie przeprowadzają szczegółowe ekspertyzy konstrukcyjne, by ustalić, w jakiej kolejności można bezpiecznie usuwać poszczególne elementy obiektu, tak by uniknąć niekontrolowanego zawalenia. W miastach szczególną uwagę przywiązuje się do logistyki: wyznacza się drogi dojazdowe dla ciężkiego sprzętu, miejsca składowania odpadów i organizuje przestrzeń pracy ekip budowlanych.

Kolejnym krokiem jest demontaż wnętrza stadionu. Zanim przystąpi się do burzenia konstrukcji nośnej, usuwa się wszystko, co możliwe – siedzenia, barierki, telebimy, oświetlenie, elementy dekoracyjne czy wyposażenie zaplecza. Dzięki temu część materiałów może zostać wykorzystana ponownie lub trafić do recyklingu.

Wizualizacja rozbiórki Old Trafford

Najbardziej wymagającym etapem jest rozbiórka właściwej konstrukcji trybun. Prace prowadzone są zazwyczaj sektorami. Elementy stalowe, takie jak dachy, rusztowania czy maszty oświetleniowe, są cięte na mniejsze fragmenty i usuwane przy użyciu dźwigów. Z kolei żelbetowe trybuny są rozbijane za pomocą koparek wyposażonych w młoty hydrauliczne lub specjalistyczne nożyce do betonu. W trudno dostępnych miejscach stosuje się zdalnie sterowane roboty wyburzeniowe. Taki sposób pracy pozwala precyzyjnie kontrolować każdy etap rozbiórki, co jest kluczowe w przypadku stadionów położonych w gęsto zabudowanych dzielnicach lub w pobliżu infrastruktury kolejowej, jak w przypadku Old Trafford.

Na końcu odbywa się sortowanie i utylizacja materiałów. Stal i aluminium trafiają do recyklingu, beton jest kruszony i często wykorzystywany ponownie jako materiał budowlany, na przykład do podbudowy dróg. Tworzywa sztuczne, takie jak plastikowe siedziska, są odpowiednio przetwarzane lub utylizowane zgodnie z normami środowiskowymi.

Old Trafford to nie jedyny stadion, który w całkiem niedalekiej przyszłości zostanie zrównany z ziemią. Jeśli chcesz poznać inne obiekty, które niebawem zostaną rozebrane, koniecznie obejrzyj nasz materiał.

Nie tylko Manchester…

Historia europejskiej piłki nożnej zna wiele przykładów rozbiórek stadionów, które zostały przeprowadzone bez użycia materiałów wybuchowych i często stały się początkiem nowego etapu w życiu klubów. Jednym z najbardziej znanych przypadków była rozbiórka Estadio Vicente Calderón w Madrycie, dawnego domu Atletico. Proces ten trwał około półtora roku i był prowadzony etapami, ze względu na skomplikowaną lokalizację – stadion sąsiadował bezpośrednio z autostradą oraz rzeką Manzanares. Po zakończeniu rozbiórki teren został przekształcony w park oraz nowoczesną przestrzeń mieszkalno-rekreacyjną, wkomponowaną w miejski krajobraz Madrytu.

W Londynie z kolei doszło do symbolicznego zamknięcia pewnej ery, gdy Arsenal przeniósł się ze swojego legendarnego Highbury na nowy Emirates Stadium. Dawny stadion nie został całkowicie zniszczony – zachowano fasady trybun i włączono je w projekt kompleksu mieszkaniowego, tworząc harmonijne połączenie historii z nowoczesnością. To jeden z najbardziej znanych przykładów architektonicznego recyklingu stadionu piłkarskiego w Europie.

Zupełnie inną drogę obrał Tottenham Hotspur. Klub zdecydował się zburzyć White Hart Lane i na jego miejscu wznieść całkowicie nowy stadion – obecny Tottenham Hotspur Stadium. Cały proces był skrupulatnie zaplanowany, tak aby nowa konstrukcja mogła powstać dokładnie w tej samej lokalizacji, co stary obiekt. Dzięki temu Tottenham pozostał w swojej historycznej dzielnicy, a jednocześnie zyskał jeden z najnowocześniejszych stadionów na świecie.

© Tottenham Hotspur | Wyburzanie White Hart Lane rozpoczęto od jednego z narożników obiektu.