Choć kryzys trwa od tygodni, to stadiony prawie całej Europy zostały zamknięte w ciągu czterech dni tego tygodnia. Przedstawiamy szokujące tempo, z jakim w tym tygodniu zakazywane były zgromadzenia publiczne.

Nie da się włączyć mediów społecznościowych, by nie znaleźć nowych informacji o skutkach pandemii COVID-19. I nie mówimy tylko o mediach głównego nurtu, ale też tych ściśle piłkarskich. Chorzy zawodnicy Juventusu, Sampdorii i Hannoveru, drużyna Realu Madryt poddana kwarantannie – to tylko niektóre nagłówki.

Jeszcze wczoraj wszyscy śmiali się, że w meczu Valencii z Atalantą pod zamkniętą Mestallą zgromadziło się ponad 20 tysięcy ludzi, a podobne widoki mieli mieszkańcy Paryża, gdy tłum fanów PSG przyszedł pod Parc des Princes wspierać swoich w walce z Borussią.

Dziś jednak wiemy, że właśnie dwumecz Valencia-Atalanta sprowadził COVID-19 do Walencji, gdy dziennikarze z Walencji pojechali na San Siro 27 lutego i kibice nie powinni rżnąć cwaniaków. Na szczęście na krajowym podwórku jest wręcz przeciwnie – stowarzyszenia kibiców Lecha Poznań zaapelowały do fanów, by unikali zgromadzeń i zamiast tego skupili się na pomocy seniorom na swoich osiedlach, by ci nie musieli wychodzić niepotrzebnie z domów.

Dziś „posypały się” europejskie rozgrywki – Getafe powiedziało, że do Mediolanu nie pojedzie, UEFA poprosiła Inter i Romę o wycofanie się z rozgrywek i wreszcie europejska centrala musi przestać udawać, że problem jej nie dotyczy. Mówi się o przerwaniu LM i LE, a także przełożeniu Euro 2020 na rok 2021. To ma być wiadome w przyszłym tygodniu.

Konkretów będzie więcej wkrótce, ale my nie o tym. Chcemy w prosty sposób, na banalnej grafice, pokazać Wam, jak Europa z dnia na dzień zamknęła prawie wszystkie swoje obiekty sportowe. Polecamy zwrócić uwagę na filmik, ponieważ wyraźnie widać, jak wiele czasu minęło od pierwszego i drugiego kraju (kolejno: Włochy i Szwajcaria) do momentu, gdy reszta kontynentu zdała sobie sprawę z powagi sytuacji. Jeszcze wczoraj oficjalnie najważniejsze ligi grały z kibicami, dziś już tylko Bundesliga upiera się, by wpuszczać kibiców, a i to tylko na nieliczne mecze.

Oto, jak zmieniała się sytuacja

22 lutego Włochy, gdzie kryzys gwałtownie przybrał drastyczną skalę, ogłosiły tymczasowe zawieszenie rozgrywek sportowych. Druga w kolejności była Szwajcaria (28 lutego), gdzie liga z własnej inicjatywy przesunęła rozgrywki, widząc rosnącą liczbę zachorowań we wszystkich kantonach.

Dziś, z perspektywy czasu, wydaje się wręcz dziwne, że pomimo otwartych granic wszyscy patrzyli z boku i nie reagowali dość długo. Dopiero na początku tego tygodnia, 9 marca, zgromadzeń – a więc też meczów – zaczęły zakazywać Grecja, Islandia i Słowenia.

Dzień później dołączyły do nich Austria, Bułgaria, Czechy, Francja (wtedy jeszcze nie wszystkie mecze), Hiszpania (pierwszy mecz bez widowni), Holandia (wtedy jeszcze tylko w Brabancji Północnej), Macedonia Północna, Niemcy (tylko NRW) i Słowacja.

W środę dołączyły do nich Chorwacja, Dania, Polska, Portugalia, Rumunia, Szwecja i Węgry. Dziś z kolei widzów przestały akceptować na stadionach Anglia, cała Belgia, Finlandia, Norwegia i Ukraina. Pierwsze imprezy masowe odwoływane są już w okolicach Moskwy, z kolei w Hiszpanii całą La Ligę zawieszono.

Celowo nie podajemy szczegółów, ponieważ chodzi o zademonstrowanie dynamiki reakcji, a nie jej niuansów. Trzeba bowiem pamiętać, że w niektórych miejscach zakazuje się imprez od 100 osób, od 150 czy od 500 osób. W niektórych rozgrywki zawieszono w ogóle, w innych wcale, a w innych część. Jakkolwiek by tego nie liczyć, widzowie w ciągu 4 dni tego tygodnia stracili dostęp do stadionów w – uwaga – 25 krajach Europy.

Nie podajemy szczegółów z jeszcze jednego powodu: na pewno w najbliższych dniach zmieniać będzie się jeszcze bardzo wiele, pewnie ten tekst zdezaktualizuje się w szczegółach już jutro, bo niektóre rozgrywki zostaną odwołane, a kolejne kraje pójdą za ciosem. Już dziś przesunięto o miesiąc start amerykańskiej MLS, rozważa się zmiany w meksykańskich rozgrywkach, trwa debata nad zamknięciem trybun w Turcji, itd.