Naszą podróż po 25 nowych krajach kończymy tam, gdzie się zaczęła – w Europie. Tym razem w najważniejszym brakującym dotąd państwie Bałkanów. Zapraszamy na pierwsze prezentacje z Albanii!

Choć łącznie nasza podróż trwała nieco ponad założony wcześniej miesiąc, to udało się zrealizować plan i w naszej bazie jest już 119 krajów, a w nich 1369 stadionów, z czego prawie 60 dodaliśmy w ostatnich tygodniach. Ale dość liczb, czas przejechać się – przynajmniej wirtualnie – po Albanii!

Stadiumi Kombëtar Qemal Stafa

Narodowy stadion Albanii zaczął powstawać w burzliwym okresie, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Wówczas pod włoskimi wpływami, kraj miał otrzymać arenę godną tych z Italii, całą wyłożoną kamieniem. Jednak plany trzeba było zredukować do głównej trybuny (do dziś z ozdobnym frontonem) po zmianie sił i inwazji Niemiec, których wojska stacjonowały na stadionie. Prace wznowiono po oswobodzeniu miasta w 1944 i stadion został skończony w 1946, otrzymując nazwę bohatera wojennego Qemala Stafy.

Wraz z rozwojem Tirany rosło zapotrzebowanie, co spowodowało rozbudowę wschodniej trybuny o drugi poziom w 1974 roku, dając pojemność ok. 35 tys. miejsc, głównie stojących. Wtedy też pojawiła się pierwsza tablica świetlna. Za to na sztuczne oświetlenie trzeba było czekać bardzo długo, do 1996. W poprzedzających pierwszy nocny mecz latach pojemność spadła z powodu instalacji krzesełek.

Ze względu na status narodowego najważniejsze mecze rozgrywała tu reprezentacja Albanii, a do tego stały użytek zapewniały KF Tirana, Dinamo oraz Partizani. Na stadionie organizowane były również wielkie zawody lekkoatletyczne. Tu warto zatrzymać się i zwrócić uwagę, że projekt już od lat 1930. zakładał wyjątkowo dużą odległość trybun na łukach od boiska – w najgorszym miejscu widzów od bramki dzieli ponad 60 metrów (nawet do bieżni ponad 20!).

To stało się przedmiotem krytyki i dziś, gdy w planie jest rozbiórka oraz budowa zupełnie nowego obiektu, wszystkie trybuny mają być tuż za liniami bocznymi/końcowymi, bez bieżni. Nowa arena została zaprojektowana przez hiszpańskie biuro Fenwick Irribaren i ma kosztować ok. 60 mln €, ale jej budowa jeszcze nie ruszyła.

Stadiumi Niko Dovana

Nadmorskie miasto Durrës jest jednym z najważniejszych po Tiranie, a mimo to posiada tylko jeden znaczący stadion piłkarski. Za to ten jest zlokalizowany dosłownie w centralnym punkcie miasta i dzięki swej znaczącej pojemności ponad 12 tys. miejsc należy do największych w kraju. Pojemność jednak spadnie, gdy tylko krzesełka zostaną zainstalowane poza trybuną główną, aktualnie jedyną wyposażoną w nie.

Mimo że tylko główna trybuna jest w stanie przyjmować widzów w meczach międzynarodowych, w 2010 odbyło się tu pierwsze spotkanie reprezentacji Albanii. W towarzyskim meczu rywalem był Uzbekistan.

Stadiumi Skënderbeu

Budowa niskich, owalnych trybun ruszyła i zakończyła się w tym samym, 1957 roku. Pierwotnie pojemność stadionu szacowano na 12 tys. osób, jednak z biegiem czasu instalacja krzesełek obniżyła tę liczbę i obecnie miejsc na trybunach jest ok. 7,5 tysiąca.

Ostatnia znacząca renowacja miała miejsce w latach 2010-11, kiedy obiekt stał się jednym z najnowocześniejszych w Albanii. Po renowacji rozegrany tu został pierwszy mecz międzynarodowy, w którym miejscowe Skënderbeu (stąd nazwa stadionu) podejmowało APOEL Nikozja.

Stadiumi Besëlidhja

Największy obiekt Lezhë na północy Albanii leży w sercu miasta - otoczony blokami oferuje jednak widok na pobliskie góry z głównej trybuny. Wokół boiska i toru są niskie nasypy, jedynie trybuna główna wyróżnia się rozmiarem i posiada zadaszenie dla co trzeciego widza.

W 2010 roku obiekt nazwano na cześć tragicznie zmarłego piłkarza Briana Filipi, który wpadł pod samochód u startu swej międzynarodowej kariery. Jednak aktualnie znów w nazwie figuruje klub, nie urodzony w mieści zawodnik.

Stadiumi Laçi

Stadion położony na północy miasteczka Laçi przeszedł w 2010 r. renowację, podczas której trybuny odświeżono i zainstalowano krzesełka. W związku z tym liczba miejsc zmniejszyła się z ok. 11 tys. do zaledwie 5 tys. miejsc siedzących. Powstała również nowa główna trybuna z szatniami i częściowym zadaszeniem.