Idąc za przykładem Singapuru, Hongkong stworzy niesamowity i potwornie drogi kompleks sportowy dla swoich mieszkańców. Tu odpoczną od zgiełku, wieżowców, w wypoczynku nie przeszkodzi im nawet mecz czy koncert...

Kiedyś lokalizacja jednego z najbardziej niezwykłych lotnisk świata, Kai Tak to obszar nieużywany od początku XXI wieku. Znaczną jego część jego powierzchni – ok. 28 hektarów – ma zająć ogólnodostępny park sportowo-komercyjny dla mieszkańców.

Jego kluczowym elementem stanie się nowy stadion narodowy dla piłki nożnej i rugby, który ma pomieścić ok. 50 tys. widzów. Obiekt zaprojektowano jako bardzo zwarty i kompletnie zamknięty, uwzględniając rozsuwany dach. Tym sposobem ciasna zabudowa mieszkalna ma zostać ochroniona przed hałasem podczas meczów czy koncertów.

Z zewnątrz bryła ma być pokryta mieniącą się barwami elewacją, uosabiającą przydomek Hongkongu – Perła Orientu. W środku przewidziano dość „amerykański” pomysł, jakim jest otwarcie przestrzeni za jedną z bramek (południowa) i zaoferowanie kibicom widoku na drugą stronę zatoki Kowloon. Poza jednym poziomem na południu widownia będzie rozłożona na dwa główne piętra. Dzięki wykorzystaniu kurtyn będzie można konfigurować widownię tak, by obiekt mógł być zmniejszony na niektóre wydarzenia.

Stadion z pozostałymi elementami kompleksu połączy zadaszona główna aleja. Na zachód od areny przewidziano hotel, na północy halę widowiskową z 10 tys. miejsc, a na północny zachód – stadion komunalny z bieżnią i widownią dla 5 tys. osób. Przewidziano też pasaże handlowe, spa, a także 850 miejsc parkingowych.

Koszt budowy całości może wydawać się koszmarnie wielki, to aż 29,9 mld dolarów hongkońskich, czyli ok. 14,5 mld zł. Tylko część z tej sumy pójdzie jednak na stadion. Całość została zakontraktowana przez rząd Hongkongu z konsorcjum Kai Tak Sports Park Ltd, które ma 5 lat na projekt i budowę, a następnie 20 lat na zarządzanie obiektem. Za prace budowlane płacą podatnicy, jednak operator ma później dzielić się 3% zysków i spłacić 1,7 mld $ (850 mln zł).

Pierwsze prace na terenie inwestycji mają ruszyć jeszcze w pierwszym kwartale 2019 roku. Na ukończenie inwestycji jest czas do 2023 roku. Później kompleks musi zacząć na siebie zarabiać, by koncesjonariusz mógł otrzymać zwrot kosztów utrzymania – te będą w całości po jego stronie.