Stadiony może i małe, ale za to z historią. Zapraszamy na krótką wycieczkę po codzienności zespołów pogranicza ligi zawodowej i amatorskiej.

Meadow Park, Irvine (5000)

© Gordon McCreath

Jeden z dwóch stadionów w Irvine na zachodzie Szkocji jest wciśnięty w osiedle mieszkaniowe i niemal z każdej strony sąsiaduje z domami. Posiada jedną krytą trybunę i niewielkie odkryte nasypy na wschodzie oraz południu. Maksymalna pojemność dziś to ok. 5 tys. osób, jednak w historii stadion widywał już tłumy nawet dwukrotnie wyższe, przyciągając nawet 13 tys. widzów w 1949 roku.

Choć dziś może się to wydawać nieprawdopodobne, Meadow Park aż trzykrotnie gościł mecze międzynarodowe Szkocji, dwukrotnie przeciwko Walii i raz przeciwko Irlandii.

Galabank, Annan (2504)

© Dave Walker

Używany od 1953 roku stadion piłkarski nad rzeką Annan ma aktualnie jedną trybunę krytą i łącznie oferuje ponad 2,5 tys. miejsc, głównie stojących. Annan Athletic dostosowali go do wymogów ligowych trzeciej ligi w 2008 roku, gdy zamontowano oświetlenie. Z kolei w 2012 boisko wymieniono na sztuczne, dzięki czemu można było zwiększyć jego obłożenie. Od 2015 poza pierwotnym gospodarzem z obiektu korzysta drużyna Edusport Academy.

Petershill Park, Glasgow (2000)

© Gordon McCreath

Historia pierwszego Petershill Park zaczęła się – jak przystało na Glasgow – od meczu Celtic-Rangers w 1935 roku. Od tego momentu obiekt był domem Petershill FC aż do 2005 roku. Wtedy ruszyły przygotowania do budowy następcy zaledwie kilka metrów obok.

Nowa arena w chwili inauguracji w 2007 roku zaoferowała widzom tylko jedną trybunę na północy oraz miejsca stojące wokół boiska, w sumie dla ok. 2 tys. osób. To marne porównanie do poprzednika, który w chwili inauguracji mieścił prawie 20 tysięcy. Jednak nowy Petershill Park to też znacznie lepsze zaplecze szkoleniowe, a tym klub zajmuje się przede wszystkim.

Dam Park, Ayr (1478)

© Gordon McCreath

Skromny stadion wielofunkcyjny na północnym brzegu rzeki Ayr służy lekkoatletom oraz piłkarzom Whitletts Victoria FC. Dysponuje skromnym nasypem na północy oraz zbudowaną w 1963 roku trybuną żelbetową. Jej konstrukcja należy do ciekawych przykładów brutalizmu w szkockiej architekturze sportowej. Od 2000 obiekt jest wpisany na listę zabytków.