Daugavas stadions – opis stadionu

Duży stadion w miejscu ogrodów przy linii kolejowej na wschodzie Rygi to pomysł z lat 20. XX wieku. Powstały na przełomie lat 20. i 30. obiekt oferował boisko, cztery tory bieżni lekkoatletycznej i niskie, nasypowe trybuny dla kilku tysięcy widzów.

W takiej formie przetrwał do okupacji sowieckiej z 1940, odkąd jego użytkowanie zostało wstrzymane aż do końca II wojny światowej. W 1945 roku w mieście powstał klub sportowy Daugava, od którego nazwę przejął następnie obiekt. Sam stadion nie był jeszcze gotowy na przyjęcie widzów, jego odbudowa po wojnie trwała aż do 1952 roku, gdy kompletne były murowane trybuny z 10 rzędami ławek.

Swej monumentalnej formy stadion nabrał w latach 1978-1982, gdy całkowicie przebudowano zachodnią trybunę. Powstała wielka, dwupoziomowa konstrukcja, która po montażu krzesełek na początku lat 90. mieściła ok. 5,7 tys. widzów. Niestety wkrótce okazało się, że tyle będzie wynosić komplet publiczności, ponieważ zapadła decyzja o zburzeniu – w 1999 – wspomnianych 10 rzędów na wschodzie, północy i południu stadionu.

Dopiero w 2017 stadion ponownie zaczął rosnąć. Nakładem ponad 10 mln € powstały dwa nowe łuki, każdy z czterema sektorami dla widzów i pojemnością blisko 2,4 tys. osób. Łuki nie są pełne, od wschodu stadion nie będzie zabudowywany – przy linii kolejowej nie zmieszczą się kolejne sektory.

Docelowo, do 2022 roku, obiekt ma otrzymać zadaszenie widowni, a wokół niego powstaje miasteczko sportowo-rekreacyjne.