Independence Stadium – opis stadionu

Zaledwie dwa lata po uzyskaniu niepodległości od Wielkiej Brytanii niewielka Gambia otrzymała swój stadion narodowy w prezencie od rządu Chin. Nie stoi on w stolicy kraju, lecz na jej przedmieściach, w 30-tysięcznym miasteczku Bakau. Stanął dosłownie 1,5 km od Oceanu Atlantyckiego.

Stadion powstał w 1984 roku i od tego czasu nie był przebudowywany. Przez lata słynął z fatalnego zarządzania i niskiego standardu mimo organizacji wielu imprez – nie tylko meczów reprezentacji, ale też wieców politycznych, koncertów i innych wydarzeń publicznych. Dopiero w 2011 powołano nowy zarząd, którego zadaniem stało się poprawienie wizerunku i poziomu obiektu. Pierwszym krokiem było pomalowanie trzech trybun (poza główną) w narodowe barwy – zielone, niebieskie i czerwone.

Stadion ma cztery niezależne trybuny o żelbetowej konstrukcji, między którymi stoją maszty oświetleniowe. Jedynie główna trybuna ma zadaszenie, za to do dziś na żadnym sektorze nie zainstalowano krzesełek. Przez to i dzięki temu na stadionie pojawia się czasem znacznie więcej widzów niż nominalne 28 tys. (doniesienia mówią o tłumach do 40 tys.).

W 2006 doszło do wyjątkowego wydarzenia, kiedy Andrew Hawkins, potomek pierwszego brytyjskiego handlarza niewolnikami, przyjechał wraz z 20 przyjaciółmi i uklękli w kajdanach przed wypełnionym prawie do ostatniego miejsca stadionem. W ten sposób prosili o wybaczenie za związek ich przodków z handlem ludźmi. W geście przebaczenia i pojednania wiceprezydent kraju uwolniła ich z więzów.