Estadio Monumental Banco Pichincha – opis stadionu

Nowy stadion dla Barcelony był planowany już od lat 1960., ale nie było warunków ekonomicznych, by do inwestycji doprowadzić. Temat odżył po dwóch dekadach, a w sierpniu 1985 klub otrzymał od miasta działkę, na której można było budować stadion. Architekci zaplanowali obiekt najpierw na 55 tys. widzów, który później urósł do ponad 58 tysięcy. Budowa warta 27 mln $ zakończyła się w 1987 roku. Otwarcie, choć nieoficjalne, nastąpiło w grudniu tamtego roku. Oficjalna ceremonia miała miejsce dopiero w maju 1988.

Stadion oferuje ogromną liczbę lóż dla zamożnych widzów, ale też wielkie odkryte trybuny dla tych najuboższych. W sumie, choć oficjalna pojemność to niespełna 60 tys. osób, tłumy rzędu 75 tys. mieściły się tu przez lata bez problemu. Rekord padł w 1997 roku, gdy ostatni mecz Barcelony w sezonie obejrzało tu 91 230 osób. Właśnie ogromna skala obiektu i jego wielkie znaczenie dla sportu w Ekwadorze przysporzyły mu sławy – FIFA zaliczyła go do 100 czołowych obiektów w historii futbolu, a słynny Pele porównał do Maracany.

Na to miano „Monumental” z Guayaquil pracował przez lata. Bo choć otwarto go dopiero w 1987 roku, zdążył gościć niemal wszystkie najważniejsze imprezy Ameryki Południowej, na czele z finałami Copa America 1993 czy Mundial U17 w 1995. Do tego dwa finały Copa Libertadores i mecze kwalifikacyjne Ekwadoru do kolejnych Mundiali.