Stadion Dinama – opis stadionu

O rozbiórce starego Stadionu Dynama Mińsk zdecydowano w 2012 roku, gdy plan był następujący: budowa w obrębie starych murów obiektu stricte piłkarskiego dla nawet 40 tys. widzów. Nie byłby to pierwszy tego typu projekt, jednak pierwszą wizję węgierskiego partnera odrzucono dość szybko.

Drugą wyłonił międzynarodowy konkurs, jednak władze uznały jej realny koszt (do 190 mln €) za zbyt wysoki. Pojawił się problem, bowiem rozbiórka starych trybun była już zaawansowana. Zaczęto szukać tańszej alternatywy i padło na następujące rozwiązanie: stadion dla 20 tys. widzów, ale z bieżnią lekkoatletyczną – podobnie do poprzednika.

Z takim właśnie postanowieniem, a także z projektantem i wykonawcą ogłoszonym dekretem w 2014, rozpoczęła się budowa. Najbardziej historyczne i symboliczne elementy obiektu musiały zostać zachowane. Mowa o murach z arkadami na obu łukach i po wschodniej stronie, ale też o północnej i południowej bramie czy zniczu olimpijskim z 1980 roku.

Nową widownię podzielono na dwa równe poziomy, dzięki czemu uzyskano więcej miejsca na bieżnię i rzutnie. Dlaczego więc główna trybuna jest znacznie wyższa? Już w trakcie prac zapadła decyzja, że nad główną trybuną mają górować dwa piętra przeszklonych pomieszczeń. Konieczne okazało się więc podniesienie również dachu.

Ten z kolei stał się znakiem rozpoznawczym nowego stadionu – zamiast delikatnie przekrywać stare arkady, aluminiowe poszycie na zachodzie „wypływa” ze stadionu. Tu przechodzi w fasadę z czarnego szkła, wpuszczającego światło do głównego budynku administracyjnego. Warto przy okazji wspomnieć, że we wnętrzu zmieściło się sporo, w tym pełne zaplecze treningowe dla lekkoatletów, duże centrum medialne czy ponad 100 miejsc parkingowych. Obła i nowoczesna forma jest dopełniona nietypowymi masztami oświetleniowymi, które są kolejnym elementem łączącym „stare z nowym”.

Przy okazji projektu dochodziło do kontrowersji, związanych głównie ze zmianami w projekcie, terminie oddania czy wydatkami publicznymi. Ostatecznie obiekt okazał się droższy od planowanego w 2013 piłkarskiego, ale na pocieszenie otrzymał najwyższe noty tak od UEFA (IV Kategoria), jak of IAAF (I Kategoria), z powodzeniem spełniając wymogi organizacyjne dla swojego pierwszego międzynarodowego turnieju: Igrzysk Europejskich 2019.