Nowy stadion: Burzliwe losy Al-Madina Stadium
źródło: własne [TS]; autor: Tomasz Sobura
Historia powstania tego obiektu to gotowy scenariusz na film sensacyjny. Mielibyśmy w nim porwania, Państwo Islamskie, kryzys ekonomiczny, a także pandemię. Po wielu latach udało się przezwyciężyć trudności i doprowadzić budowę do końca.
Reklama
Z przerwami aż 7 lat budowy
Al-Madina Stadium, mieszczący 32 000 widzów, kosztował według różnych źródeł między 100 a 120 mln $ (w chwili ukończenia 382-458 mln zł). Wykonawcą budowy było tureckie przedsiębiorstwo Nurol İnşaat, które podpisało kontrakt na realizację projektu z Ministerstwem Młodzieży i Sportu w styczniu 2012 roku. Prace przygotowawcze ruszyły latem tamtego roku.
Obiekt miał być gotowy w drugiej połowie 2014 roku. Jednak niestabilna sytuacja w kraju związana z wojną z Państwem Islamskim oraz kryzys ekonomiczny doprowadziły do wstrzymania prac w 2014 roku.
Co więcej, w 2015 roku doszło do dramatycznego zdarzenia, kiedy grupa ekstremistów porwała 18 tureckich robotników z placu budowy. Na szczęście zostali oni uwolnieni, choć 16 z nich spędziło w niewoli prawie miesiąc.
Budowę wznowiono dopiero w maju 2018 roku. Od tamtego momentu tempo robót było naprawdę imponujące, co pozwoliło zakończyć prace 18 grudnia 2019 roku. Stadion miał zostać zainaugurowany na początku 2020 roku, ale wybuch pandemii koronawirusa spowodował przesunięcie uroczystości otwarcia. Ta nastąpiła dopiero 1 grudnia 2021 roku podczas meczu finałowego Mistrzostw Azji Zachodniej U-18, kiedy Irak spotkał się z Libanem (0-0, k. 3-2).
Elektrownia słoneczna na dachu
Stadion znajduje się w dystrykcie Sadr City w północno-wschodnim Bagdadzie. Obecna nazwa obiektu to już jego czwarta w historii. Na początku arena nazywała się Al-Sadr City Stadium. W 2017 zmieniono nazwę na Al-Habibya Stadium, a w 2019 na Al-Shohada Stadium. Aktualnie obowiązująca nazwa została nadana w sierpniu 2020 roku.
© Kari0t (Wikimedia Commons)
Pierwotnie wizualizacje stadionu wskazywały na owalną bryłę (choć bez bieżni lekkoatletycznej), jednak docelowo zmieniono formę na prostszą. Obiekt powstał na planie prostokąta z zaokrąglonymi rogami.
Elewacja budynku pokryta jest metalową siatką, tworzącą różne formy geometryczne przypominające trójkąty i półksiężyce. Jest ona mocno przewiewna, a to zapewnia doskonałą wentylację wnętrza.
Początkowo dach stadionu miał być pokryty blachą, jednak z czasem zmieniono koncepcję i zastosowano droższe rozwiązanie w postaci poliwęglanu w kolorach czarnym i fioletowym.
Na dachu po południowej i północnej stronie znajdują się duże połacie fotowoltaiki, tworząc elektrownię słoneczną o powierzchni 7 tys. m2 i napięciu 1200 kV. Jest to jedna z pierwszych tego typu instalacji na Bliskim Wschodzie. Oświetlenie składa się z 136 lamp wbudowanych w zadaszenie i rozmieszczonych równomiernie wokół stadionu.
Widownia ma klasyczny układ, typowy dla piłkarskich aren. Dwie kondygnacje trybun są przedzielone pasem miejsc biznesowych. Pod dachem za bramkami podwieszone są dwa telebimy. Powierzchnia stadionu wynosi 30 tys. m2.
Autor: Tomasz Sobura
Reklama