Hertha Berlin zleciła swoje studium wykonalności, a senat Berlina swoje. Analizowane są dwie opcje, ale żadna z nich nie musi się udać. Co się stanie, jeśli klub będzie musiał się wynieść?

Hertha Berlin zleciła już drugie studium wykonalności dla nowego stadionu. Podobnie jak za pierwszym razem, również drugie studium przygotuje pracownia Albert Speer + Partner (AS+P). Cel to sprawdzenie, czy obok berlińskiego Olympiastadionu da się zbudować mniejszą, typowo piłkarską arenę, nie zaburzając układu parku olimpijskiego, który jako całość jest zabytkiem.

Drugie, nieco inne studium, zlecił senat Berlina. W tym wypadku chodzi również o coś, co już było opracowane, tj. pomysł na ewentualną przebudowę Olympiastadionu, która zlikwidowałaby bieżnię i umożliwiła obniżenie pojemności. W tym wypadku wykonawcą studium jest pracownia GMP Architekten, która odpowiada za ostatnią przebudowę historycznego obiektu, a także poniższe wizualizacje możliwej konwersji:

Oba zlecenia mają przynieść efekty na początku 2018 roku, najpewniej wiosną. Wtedy też wyniki studiów mają zostać przedstawione publicznie i poddane szerokiej debacie. Problem w tym, że już teraz budzą zasadnicze wątpliwości, zwłaszcza pod kątem ochrony zabytków.

Czy w ogóle da się w istotny sposób zmodyfikować układ parku olimpijskiego i samego stadionu bez naruszania tego, co prawnie chronione? Choć Olympiapark nie jest na liście UNESCO, to jest jednym z najważniejszych zabytków olimpijskich na świecie i z pewnością – niezależnie od wyników analiz obu pracowni architektonicznych – znajdą się przeciwnicy.

Najbardziej istotne na razie jest jednak to, czy Hertha i senat zdołają wypracować wspólne stanowisko i uzgodnią jedną koncepcję, która będzie możliwa do zaakceptowania dla obu stron. Przypomnijmy, że Hertha ma jasno określoną strategię: do 2025 chce dysponować stadionem bez bieżni, o pojemności 55 tys. widzów. Jeśli nie uda się zrealizować tego postulatu w ramach obecnego Olympiaparku, być może klub powróci do pomysłu poszukiwania alternatywnej lokalizacji.