Dwóch derbowych rywali, dwa stadiony dla 40 tysięcy widzów. Różnica? Jeden już powstał, plany dla drugiego dopiero ogłoszono.

Dziś zapraszamy na prezentacje dwóch bardzo istotnych stadionów w Japonii. Dlaczego istotnych? Pierwszy jest jedynym 40-tysięcznikiem otwartym w tym kraju od Mistrzostw Świata 2002. I do tego jedynym tak dużym obiektem, który nie ma bieżni lekkoatletycznej. Drugi ze stadionów już istnieje, ale ma przejść dużą przebudowę. Nic w tym dziwnego, ale obok (dosłownie, na tym samym placu!) stoi wielki Nagai Stadium, właśnie z czasów Mundialu. Dlaczego się na niego nie przeniosą? Odpowiedź poniżej!

Suita City Stadium, Suita (40 000),  Gamba Osaka

Budowa własnego stadionu była marzeniem Gamby Osaka od 2007 roku. Starzejący się stadion Banpaku w parku Expo 1970 nie spełniał już wszystkich wymogów międzynarodowych ani oczekiwań klubu piłkarskiego. Dlatego powstała koncepcja wyprowadzki, uściślona w 2009 do placu zaledwie 700m na południe od Banpaku, w obrębie tego samego kompleksu.

Z uwagi na ograniczone możliwości otrzymania wsparcia publicznego, stadion długo nie mógł powstać. W pewnym sensie pomogło to inwestycji, ponieważ można było zaktualizować założenia: zamiast pojemności 32 tys. miejsc przewidziano 40 tysięcy. Z kolei na północnej trybunie zamiast lóż przewidziano przedłużenie zwykłych miejsc dla najbardziej zagorzałych kibiców Gamby.

Niezmienny od 2009 był zarys stadionu: zwarte i proste dwupoziomowe trybuny (zaledwie 7-10m od boiska) w surowej, betonowej bryle. Nie ma zbędnych dekoracji, za to dynamicznie ukształtowany dach staje się estetycznym wyróżnikiem. Określony jako system 3D (od 3-direction, z powodu ułożenia kratownic w trzech kierunkach), zespół stalowych głównych kratownic pozwolił na zmniejszenie zużytej stali o 40% przy jednoczesnej wysokiej odporności na wstrząsy sejsmiczne.

Nie tylko stal, ale również energia i woda mają być wykorzystywane wydajnie. Aż połowę wody (ok. 5500 ton) spuszczanej w toaletach będzie stanowić deszczówka, na dachu powstała elektrownia słoneczna o mocy 500kW, a oświetlenie to pierwsza w Japonii instalacja LED, zużywająca o 27% mniej energii niż typowe lampy.

Efektywność była istotna też przy konstrukcji trybun, która powstała w ogromnej większości z prefabrykatów żelbetowych. Stąd surowe, za to dobrze przemyślane fasady i promenada wokół trybun. Poza funkcją piłkarską stadion może też pełnić rolę schronu dla nawet 800 osób (w dłuższym terminie dla ok. 300) i magazynu zapasów (ok. 480 m2 dla tej funkcji).

Budowa stadionu ruszyła w grudniu 2013 i dzięki dużemu stopniowi prefabrykacji już wiosną 2015 żelbetowe trybuny były gotowe. Całkowity budżet, planowany w 2008 na 15 mld ¥ udało się zamknąć w sumie o miliard niższej (ok. 450 mln zł). Całość dotacji od miasta, prefektury czy sportowej loterii wyniosła 3,25 mld ¥, a resztę wyłożyły prywatne firmy (9,95 mld) oraz indywidualni darczyńcy! W zamian za liczne wsparcie właśnie oni jako pierwsi mogli zobaczyć stadion w październiku 2015.

Kincho Stadium, Osaka (40 000),  Cerezo Osaka

Podobnie do rywali z Gamby Osaka, Cerezo ogłosiło plan zmiany stadionu. Nie chodzi jednak o przeprowadzkę na leżący zaledwie kilka metrów dalej wielki Nagai Stadium, lecz o rozbudowę piłkarskiego Kincho Stadium. Dlaczego? Nagai jest za duży, nie spełnia już wszystkich norm , a przede wszystkim jest lekkoatletyczny.

Stąd decyzja, by mimo ograniczonej przestrzeni rozbudować dotychczasowy dom. Bez znaczących zmian pozostanie jedynie trybuna główna po wschodniej stronie. Do maleńkiej dziś północnej zostanie dobudowana dużo większa część.

Trybuny na zachodzie i południu mają z kolei powstać od podstaw, docelowo zwiększając pojemność stadionu z 20,5 tys. widzów do 40 tysięcy. Obie nowe trybuny będą zadaszone. Południowa pokryta przepuszczającym światło poliwęglanem, by nie blokować dostępu murawy do słońca. Zachodnia z kolei będzie nieprzezroczysta, a w całości pokryta bateriami słonecznymi. Na południu ma powstać hotel lub inne funkcje komercyjne.

Pobór energii słonecznej to jedno z kluczowych założeń. Stadion ma być możliwie ekologiczny i przyjazny dla widzów. Stąd koncepcja pokrycia elewacji ogrodami wertykalnymi oraz posadzenia „lasu” wiśni wokół stadionu.

Całość ma kosztować ok. 5 mld ¥ (160 mln zł) i być wykonana w 2 lata. Ponieważ Cerezo Osaka zamierza sfinansować wszystko z otwartej zbiórki pieniędzy, wyznaczono 2 lata na zabezpieczenie budżetu. Budowa powinna więc ruszyć w 2017 i zakończyć się w 2019. Jeśli nie uda się zebrać całej kwoty, klub dopuszcza finansowanie prac z własnej kieszeni, choć obiekt jest publiczny.