Dziś to włoska trzecia i czwarta liga, ale dwa z trzech dodanych dziś stadionów to jedne z najstarszych we włoskim futbolu!

Stadio Pierluigi Penzo, Wenecja (7450)

© StadionTour.at

Choć dziś daleko mu do najlepszych w kraju, stadion na Wyspie Świętej Heleny w Wenecji jest drugim najstarszym wciąż użytkowanym obiektem piłkarskim we Włoszech. Gdy powstał w 1913 roku, miał tylko jedną drewnianą trybunę po zachodniej stronie.

W latach 1920. doczekał się nowej, która istnieje do dziś. Z czasem dołączyły do niej łuki, ponieważ w pierwszych latach istnienia miał układ lekkoatletyczny. Sytuacja zmieniła się drastycznie po 1971, gdy w trakcie tornada większość stadionu ucierpiała i nie została odbudowana. Z uwagi na niskie zapotrzebowanie nie było dużych inwestycji, a dodatkowo od lat 1960. wałkowany był temat nowego stadionu na stałym lądzie, który ostatecznie nie powstał.

Dziś stadion ma tylko jedną stałą trybunę, natomiast z trzech pozostałych stron stoją tymczasowe sektory składane. Do 2007 roku dawały pojemność prawie 10 tys. miejsc, ale zaostrzenie wymogów bezpieczeństwo doprowadziło do redukcji pojemności.

Stadio Paolo Mazza, Ferrara (7000)

© StadionTour.at

Czwarty najstarszy stadion we Włoszech, który wciąż jest użytkowany, powstał w 1928 roku. W pierwotnym układzie wokół boiska znajdowała się nie tylko bieżnia lekkoatletyczna, ale też tor kolarski.

W 1951 roku pojemność wzrosła bardzo znacząco, aż pięciokrotnie od wyjściowych 5 do 25 tys. miejsc. Z czasem zaczęto wymieniać wszystkie sektory. Wysoka północna trybuna (odkryta) powstała pierwsza, później wsparta również przez nowe – już zadaszone – trybuny na południu i zachodzie. Wschodnia strona do dziś pozostaje niezagospodarowana.

Stadio Aldo e Dino Ballarin, Chioggia (3000)

Stadion w pięknej Chioggii nie znajduje się co prawda na żadnej z wysp, ale leży tuż nad wodami Laguny Weneckiej. To niewielkie miasto na północy Włoch jest domem klubu Clodiense, który występuje na szczeblu regionalnym. Obiekt nosi imię dwóch miejscowych chłopców, którzy wyrośli na wielkich piłkarzy i – niestety – jako zawodnicy Torino zginęli w katastrofie na wzgórzu Superga.

Dziś stadion dysponuje czterema trybunami. Niewielka główna po zachodniej stronie boiska mieści szatnie i podstawowe zaplecze, jako jedyna oferuje też miejsca siedzące. Kiedyś zadaszona, aktualnie pozbawiona przekrycia. Na wschodzie znajduje się największy sektor, oferujący częściowe zadaszenie.

Za bramkami również są trybuny, ale tylko ta południowa jest używana. Oferuje ona 15 rzędów dla widzów, podczas gdy zamknięta północna znacznie mniej – 6.