W sercu dwóch środkowoazjatyckich stolic znajdują się stadiony, które przez ostatnie pół wieku oglądały gościły jedne z najważniejszych wydarzeń. Dziś trochę zapomniane, bo zastąpione nowymi arenami. Ale wciąż warte uwagi.

Pakhtakor Markaziy Stadioni

Centralny Stadion Pakhtakor – tak można by przetłumaczyć nazwę największego stadionu w Uzbekistanie, powstałego w centrum Taszkientu w 1956 roku. Od ostatniej wielkiej modernizacji z 1996 roku mieści ok. 35 tys. widzów na starzejących się już nasypowych trybunach.

Z uwagi na swój reprezentacyjny charakter obiekt był miejscem wielu wielkich wydarzeń o charakterze krajowym i międzynarodowym. Przede wszystkim znany jest jednak jako obiekt piłkarski kadry narodowej oraz najpopularniejszego zespołu w historii Uzbekistanu – Pakhtakoru.

Stadion Kazhimukan Munaytpasov

Fot: philmensch (cc: by-nc)

Choć pierwsze użycie w celach sportowych stadion notował już w 1936 roku, a później regularnie organizowano tu wiele wydarzeń, to dopiero w 1964 zaczął funkcjonować jako obiekt piłkarski z trybunami.

Jako jedyny stadion w centrum Astany był wykorzystywany przez wiele klubów i często zmieniał nazwę, zależnie od układu sił w sporcie i przemyśle. Dopiero w 1986 uzyskał swą – na razie ostateczną – nazwę i patronat słynnego zapaśnika Każymukana Mungajtpasuly.

Przez większość istnienia obiekt miał tylko dwie trybuny wzdłuż boiska. Ostatnia, na południowym łuku, została dobudowana w 1998 roku i umożliwiła podniesienie pojemności powyżej 10 tys. miejsc.

Stadion na co dzień jest użytkowany przez FK Astana 1964, jednak przez lata grało tu wiele klubów. Po ostatniej modernizacji rozegrano tu też dwa finały Pucharu Kazachstanu, w 2000 i 2001.