Może i są jednymi z najmniejszych czy najsłabiej zaludnionych, ale to też czołówka najbogatszych krajów Afryki Środkowej. Ze stadionami też jest tu dobrze, choć to akurat zasługa – jak zwykle – Chin.

W styczniu i lutym tego roku oba kraje po raz pierwszy w swej historii gościły nie lada wydarzenie – Puchar Narodów Afryki. Nie byłoby w tym nic dziwnego, ale ludność obu łącznie ledwie przekracza 2 miliony. I choć zarówno Gwinea Równikowa, jak i Gabon wyrastają na „tygrysy” Afryki Środkowej, to przygotowanie aren na wielką imprezę było możliwe tylko dzięki Chińczykom.

Stade de l'Amitié Sino-Gabonaise, Libreville (Gabon)

Jak wskazuje jego nazwa, obiekt hołduje przyjaźni chińsko-gabońskiej, której stał się symboliczną pieczęcią. Stadion wart ok. 30 mld franków środkowoafrykańskich (ok. 190 mln zł) został zaprojektowany i zbudowany przez firmę Shanghai Construction jako dar narodu chińskiego dla Gabonu. Symbolicznym mostem między oboma krajami ma być wielki łuk nad główną trybuną, rozciągający się aż na 320 metrów (największy w Afryce).

Charakterystyczne dla azjatyckich stadionów zadaszenie i układ trybun nie są więc przypadkowe. Podobnie przypadkowy nie był czas wzniesienia konstrukcji, która powstała z myślą o Pucharze Narodów Afryki 2012. Co prawda pierwotnie imprezę miał gościć starszy i większy obiekt w Libreville, ale ostatecznie Chińczycy zdołali ukończyć ten obiekt w zaledwie 22 miesiące, uruchamiając go przed końcem prac. Zaledwie, bowiem w trakcie prac znaleziono na placu budowy złoto, trzeba było eksmitować niektórych mieszkańców osiedli czy dostarczać brakujące materiały, co spowalniało prace.

Pierwszym meczem był sparing Gabonu z Brazylią 10 listopada 2011, ale oficjalne otwarcie nastąpiło 28 listopada, podczas ceremonii z udziałem prezydenta i meczu młodzieżowego Gabon-Chiny. Dzięki ukończeniu prac przed terminem udało się rozegrać 9 meczów Pucharu Narodów Afryki na obiekcie.

Estadio de Bata, Bata (Gwinea Równikowa)

Jeden z dwóch dużych stadionów budowanych w 2007 roku przez Chiny w Gwinei Równikowej. Wykonawcą była znana w Polsce firma Covec. Obiekt o tradycyjnym eliptycznym kształcie mieścił 22 tys. widzów, ale w związku z organizacją przez kraj Pucharu Narodów Afryki 2012 przeszedł gruntowną modernizację. Do żelbetowych trybun nadbudowano stalowy drugi poziom z zadaszeniem, a maszty oświetleniowe ustąpiły miejsca mniejszym, opartym na dachu.

Dzięki pojemności 35,7 tys. widzów stadion jest aktualnie największy w Gwinei Równikowej. Dzięki temu poza Pucharem Narodów odbyły się tu też dwukrotnie kobiece mistrzostwa Afryki, w 2008 i 2012.

Estadio de Malabo, Malabo (Gwinea Równikowa)

Powstały w 2007 roku stadion pełni rolę narodowego dzięki lokalizacji w stolicy kraju, choć wcale nie jest największym obiektem Gwinei Równikowej. Poza reprezentacją narodową swoje mecze rozgrywa tu również aż sześć stołecznych klubów piłkarskich, a dzięki bieżni lekkoatletycznej stadion służy też innym sportom.

Na czterech niezależnych trybunach może zasiąść ponad 15 tys. widzów, z których większość może znaleźć schronienie pod dachem z membrany. Obiekt jest z założenia dostępny dla mieszkańców, podobnie jak otaczający go kompleks sportowy z kortami tenisowymi i boiskami treningowymi do kilku dyscyplin.

W 2012 roku stadion był jednym z dwóch w Gwinei Równikowej, na których odbywały się mecze Pucharu Narodów Afryki.