Tak wielkie państwo musieliśmy podzielić na dwie części. Dlaczego? By dziś pokazać Wam same „stutysięczniki”! Trzy z największych stadionów Indii – w tym największy stadion świata – od dziś na Stadiony.net.

Prezentację Indii jako nowego kraju w bazie zdecydowaliśmy się podzielić na dwie części. Nie dlatego, że stadionów z tego kraju mamy zebranych aż tak wiele. Ale dlatego, że między pierwszą trójką a drugą jest ogromna przepaść. Dzisiejsza tura zaskakuje ogromem, ponieważ to jedne z największych stadionów Azji. To znaczy, dwa z nich były wśród największych tymczasowo dzięki wielkim tłumom, a jeden pozostaje, bo nie może doczekać się modernizacji. Szczegóły poniżej…

Yuba Bharati Krirangan

Fot: Frank-Jasperneite.de

To prawdopodobnie największy aktualnie stadion piłkarski na świecie. Z powodu ograniczenia pojemności w północnokoreańskim Phenianie tutejsza liczba 120 tys. miejsc (oczywiście w ogromnej większości stojących) nie ma sobie równych w światowym futbolu.

Od otwarcia na początku 1984 roku nie przeszedł ani jednej gruntownej przebudowy, co wyraźnie odbija się na stanie technicznym obiektu. Dopiero na początku XXI wieku zainstalowano krzesełka na trybunie głównej, powstały loże, nowe telebimy, ułożono nową murawę (sztuczną), a oświetlenie usprawniono. Dzięki temu stadion spełnił minimalne wymogi FIFA, ale wciąż wymaga ogromnych nakładów, by stał się nowoczesny.

Ze względu na niski standard i powszechną dostępność większości z trzypoziomowych trybun podczas najważniejszych meczów może dochodzić do przepełnienia części sektorów. Dzieje się tak przede wszystkim podczas największych derbów świata, między dwoma największymi klubami Kalkuty – East Bengal i Mohun Bagan. W tych spotkaniach tłumy rzędu 120 tys. to nic nowego, ale mimo „sprzyjającego” stanu obiektu, do przemocy nie dochodzi często.

Obiekt był też wypełniony do końca podczas oficjalnego pożegnania Olivera Kahna, bramkarza Bayernu Monachium, gdy niemiecki klub grał tu towarzysko w 2008. To wydarzenie trudno jednak zaliczyć do najważniejszych na obiekcie, który ma na koncie dziesiątki wielkich imprez o randze międzynarodowej.

Jawaharlal Nehru Stadium, Koczin

Fot: Groundhopping Merseburg

Znany również jako Kaloor International Stadium, powstał w 1996 r. i należy do największych, a także najlepszych indyjskich stadionów piłkarskich. Jego wyjątkowość współtworzą trójpoziomowe trybuny (z których tylko najniższy poziom ma krzesełka) oraz bardzo nietypowy układ dachu, przez którego konstrukcję przebijają się ogromne maszty oświetleniowe.

Gdy go budowano, miał być przede wszystkim piłkarski. I tak było – na początku. W 1997 odbył się tu międzynarodowy turniej piłkarski, a mecz Indii z Irakiem według doniesień medialnych oglądał z trybun nadkomplet ok. 100 tys. widzów. Ale już od 1998 roku dominować zaczął krykiet wraz z występami reprezentacji, która przyciągała tu tłumy. Dopiero od 2011 roku swoje mecze rozgrywa tu piłkarski zespół Chirag UCK, który jednak nie jest w stanie wykorzystać ogromnego potencjału obiektu. Mimo gry w najwyższej lidze na mecze przychodzą czasem tylko setki, nawet nie tysiące ludzi.

Bardzo możliwe, że krykieta na tym obiekcie nie będzie kibicom dane oglądać. Co prawda jeden mecz jest zapowiedziany na 2013 rok, ale niedaleko już powstaje nowy stadion, który ma przejąć krykiet od tego i zostawić na Kaloor International tylko futbol i lekkoatletykę.

Jawaharlal Nehru Stadium, Nowe Delhi

Fot: null0 (cc: by)

Obiekt powstał w Nowym Delhi w 1982 roku i jak wiele w całym kraju nosi imię pierwszego premiera Indii, Jawaharlala Nehru. Dzięki dwupoziomowym trybunom i układowi lekkoatletycznemu w szczytowych momentach gromadził ok. 100 tys. widzów. Jednak w swojej historii nie był używany zbyt często – żadna drużyna piłkarska nie zadomowiła się tu na dłużej (obecnie tylko reprezentacja czasem grywa), meczów popularnego w Indiach krykieta też było niewiele. Za to pierwszy wielki koncert odbył się tu już w 1988 roku, gdy Sting, Peter Gabriel, Bruce Springsteen czy Tracy Chapman propagowali prawa człowieka z Amnesty International.

Drugą młodość stadion przeżywa aktualnie, dzięki modernizacji z lat 2007-2010. W 2006 przeprowadzono międzynarodowy konkurs na projekt zadaszenia, w którym zwyciężyła niemiecka pracownia GMP Architekten. Efektowna konstrukcja oparta na stalowych pierścieniach podtrzymuje membranę rozpiętą nad widownią. W ramach prac wymieniono i zmodernizowano też znaczną część trybun.

Cała inwestycja odbyła się w ramach przygotowań do Commonwealth Games 2010, których obiekt był główną areną. Choć już rok po imprezie wybuchł skandal związany z ogromnym zaniedbaniem stadionu, nie zagroziło to jego szansom na organizację Igrzysk Południowoazjatyckich, które zaplanowano na 2013.