Teoretycznie jest najbliżej ukończenia, bo brakuje jej tylko jednej trybuny. Ale arena w Curitibie jest trudnym placem budowy i czeka ją znacznie więcej zmian, niż mogłoby się wydawać.

W całej Brazylii nie ma drugiego takiego stadionu. Chodzi tu nie tylko o fanatycznych kibiców Atletico Paranaense, bo gdzie jak gdzie, ale w Brazylii konkurencję mają sporą. Za to ich obiekt nie miał konkurencji w 2005 roku, kiedy jako pierwszy w historii kraju sprzedał nazwę japońskiej firmie Kyocera. Kyocera Arena funkcjonowała jednak tylko trzy lata i później przyszedł czas na powrót do historycznej nazwy.

Pod względem konstrukcji Arena da Baixada (a właściwie Estádio Joaquim Américo Guimaraes) też jest rzadkim okazem w Brazylii, bo stadionów typowo piłkarskich – bez wielkich odległości od boiska i ze zwartymi trybunami – jest w tym kraju niewiele. Ten swój kształt uzyskał w 1999 roku, dzięki modernizacji trzech trybun. W miejscu czwartej pozostawiono wtedy puste miejsce, ale już wtedy zaplanowano rozbudowę przygotowano teren do tego kroku.

Dlatego w ostatnich dniach postępuje odkopywanie zasypanych dekadę wstecz fundamentów, które posłużą do wzniesienia trybuny zbliżonej do tej po drugiej stronie boiska. Dzięki nowej trybunie pojemność wzrośnie do ponad 41 tys. miejsc. Nie będzie w niej miejsca na to, co przyniosło stadionowi światową, choć nienajlepszą sławę. Czyli na widok z poniższego zdjęcia:

Takich masywnych betonowych bloków do podtrzymywania dachu ma nie być z drugiej strony, bo i sam dach zmieni konstrukcję. W przyszłości jego ciężar będą dźwigać dwie wielkie kratownice, ulokowane nad liniami boiska. Dzięki nim po raz pierwszy w historii tego obiektu wszyscy widzowie będą pod dachem, bo ten obecny nie kryje całej widowni.

Poza dachem zmieni się też elewacja i cały kształty obiektu – z zaokrąglonego na prostopadłościenny. Przybędzie bardzo wiele infrastruktury w zapleczu, zwłaszcza tej na użytek komercyjny. Zmienią się też drogi dojścia do obiektu i powstaną nowe parkingi.