DGB Daegu Bank Park – opis stadionu

Choć Daegu należało do koreańskich gospodarzy Mistrzostw Świata 2002, to wielki stadion na obrzeżach nigdy nie sprawdził się dla potrzeb lokalnej piłki nożnej. Dlatego w 2016 roku zapadła decyzja o budowie nowego, znacznie mniejszego i typowo piłkarskiego stadionu w ścisłym centrum metropolii. Obiekt miał zastąpić wysłużony i wymagający dużych nakładów lekkoatletyczny Daegu Citizen Stadium z 1948, który mieścił prawie 20 tys. osób.

Finansowany ze środków miejskich obiekt zredukowano bardzo znacząco pod względem pojemności, do poziomu nieco ponad 12 tys. miejsc. Docelowo można będzie rozbudować go maksymalnie do 15 tysięcy, jeśli zapotrzebowanie będzie wystarczające. Już w pierwszym roku odnotowano jednak imponujący wzrost frekwencji na meczach Daegu FC, z 3,5 tys. w 2018 do 10,7 tys. w 2019.

W tym kontekście założenia budowy okazały się trafne: widzowie wreszcie zasiedli wokół boiska, w odległości zaledwie 7 metrów od jego linii. Trybuny są strome, pierwszy rząd podniesiony, a dopingujący kibice na południu otrzymali sektor stojący z gniazdem do prowadzenia dopingu. Choć uniesiony wysoko ponad widownię, dach kryje wszystkich widzów i pomaga w kumulowaniu atmosfery.

W warstwie symbolicznej architekci postawili na nawiązanie do symbolu Daegu – lasu. Stąd wdzięcznie pozaginany dach, który ma udawać korony drzew, a w miejscu zwartej fasady nieregularnie umieszczone ukośne kolumny będące nawiązaniem do pni. Z biegiem czasu okazało się jednak, że obiekt jest bardzo przewiewny, a ponieważ większość trybun znajduje się na niezabudowanej konstrukcji stalowej, wiejący wiatr obniża komfort widowiska dla części widzów.

Choć zajmuje aż o 4 tys. m² mniej niż jego poprzednik (25 zamiast 29 tys. m²), nowy stadion oferuje aż 39,4 tys. m² powierzchni. To z jednej strony zasługa 3-poziomowego budynku głównego na zachodzie, a z drugiej – aż dwóch poziomów promenady okalającej widownię. Po wschodniej i zachodniej stronie powstały w sumie 4 windy, dzięki czemu obiekt daje szeroki dostęp osobom niepełnosprawnym.

Początkowo inwestycja miała kosztować ok. 35 mld ₩ (wonów), ale już w 2017 budżet podniesiono do 42 mld ₩. Ostatecznie jednak i te szacunki okazały się niewystarczające, gdyż suma wydana na obiekt przekroczyła 51 mld ₩ (ok. 170 mln zł). Mimo to dokonano sporych oszczędności przy realizacji, przez co w pierwszym sezonie był tylko jeden telebim (w 2020 dołożono kolejny, by druga strona stadionu też miała ogląd), a dostępne zaplecze sanitarne okazało się niewystarczające.