Stade de la Maladière
Pojemność | 12 000 |
---|---|
Kraj | Szwajcaria |
Miasto | Neuchâtel |
Kluby | Neuchâtel Xamax |
Inauguracja | 18.02.2007 (Neuchâtel Xamax - Chaux-de-Fonds, 3-2) |
Czas budowy | 06.2004-02.2007 |
Koszt | 220 mln CHF |
Projekt | Coop, HRS |
Inne | centrum handlowe na 27 000m2, 6 sal gimnastycznych, siedziba SIS (stacja ratownictwa zintegrowanego), parking na 930 samochodów |
Adres | Rue de la Pierre-a-Mazel 10, 220 Neuchatel |
Reklama
La Maladière – opis stadionu
Stadion zlokalizowany jest w Szwajcarskiej stolicy kantonu Neuchâtel, nad samym brzegiem jeziora Neuchâtel w dzielnicy La Maladière, na południowy-wschód od stacji kolejowej Neuchâtel. Ze stacji na stadion dotrzemy w około 20 minut pieszo. Od północnej strony stadionu znajduje się przystanek autobusowy, przy drodze numer 5. Stadion leży w dużym kompleksie usługowym, dlatego też przy samym obiekcie znajduje się duża liczba miejsc parkingowych.
Cały obiekt łączy w sobie stadion, którego boisko jest na poziomie pierwszego piętra, centrum handlowe (25 000 m²) które zajmuje aż dwie kondygnacje - w tym jedną podziemną, lokale usługowe oraz sportowe, a nawet stację ratownictwa zintegrowanego (10 000 m²) znajdującą się pod stadionem. To złożony budynek, przeznaczony dla użytkowników o zróżnicowanych potrzebach, dlatego też jego budowa wymagała wielu skomplikowanych technik.
Podstawa obiektu znajduje się 7 metrów pod poziomem jeziora, oznacza to 3 podziemne kondygnacje, w dużej mierze wykorzystane na parkingi (922 miejsca) dla potrzeb służb ratunkowych i zaplecza komercyjnego. Położenie pod poziomem jeziora wymusiło szczególną dbałość o zrównoważenie podciśnienia i szczelność którą dodatkowo zapewnia szczególny skład betonu, który został użyty przy budowie.
Podbudową pod fundamenty jest 1100 mikropali wbitych dla zapewnienia stabilności konstrukcji przy wysokim poziomie wody. Stadion ma zmienną wysokość, jego bryła rośnie ku wschodowi gdzie powstał jedyny przy obiekcie plac umożliwiający gromadzenie się widzów.
W części naziemnej konstrukcja jest w dużej części prefabrykowana zamiast monolityczna. Dolna część stadionu pokryta jest silnie odbijającą światło stalą i szkłem, natomiast górna to przepuszczająca światło ażurowa konstrukcja oparta o geometryczną metalową ramę. Konstrukcja podtrzymująca dach opiera się o belki ułożone w formie trójkątów, tworzące jednolitą i wydajną ramę.
Dach w całości jest pokryty elektrownią słoneczną na potrzeby miasta, wymusiło to umieszczenie prawie wszystkich innych systemów (w tym grzewczych i wodnych) pod ziemią. Ponieważ dach ma zmienną wysokość, miejscami jest za nisko, aby zamontować w nim oświetlenie, stąd rzadki widok masztów wbudowanych w nowoczesny stadion. Trybuny to jeden ciągły poziom na całym obwodzie, krzesełka i ściany są w jaskrawej czerwieni.
Rolę głównej trybuny pełni nietypowo południowa, na której część krzesełek zwykłych z braku miejsca zastąpiły przeszklone pomieszczenia, w tym 12 lóż VIP. We wschodnią trybunę wbudowana jest hala sportowa z pięcioma boiskami do koszykówki i siatkówki, częściowo jest ona zawieszona nad wchodzącymi na mecz kibicami.
Projekt powstał jako partnerstwo publiczno-prywatne między miastem Neuchatel, HRS, siecią sklepów COOP oraz Swisscanto. W umowie to prywatni inwestorzy finansują budowę, miasto natomiast staje się dzierżawcą hali sportowej, części parkingów i centrum ratownictwa, zapewniając długofalowe przychody z użytkowania operatorowi. Koszt całego przedsięwzięcia wyniósł 220 mln franków.
Gospodarzem na obiekcie jest Neuchâtel Xamax, który rozegrał na stadionie mecz inauguracyjny 18.02.2007 roku z Chaux-de-Fonds, gospodarze wygrali 3:2. Stadion do dnia dzisiejszego pozostaje największą inwestycją podjętą w mieście i jednym z największych projektów urbanistycznych w tym regionie.
Reklama
Zdjęcia
-
Powiązane aktualności
2011
-
Szwajcaria: Liga pobiła rekord frekwencji
Czołowe ligi Europy są może poza zasięgiem, ale szwajcarskie kluby przyciągały na meczach Super League średnio 11 362 widzów na każdym meczu. Tak dobrego wyniku jeszcze nie było – relacjonuje Stadionwelt.de.
-
Poniżej poziomu jupiterów
Czyli wysoko czy nisko? W tym wypadku to drugie. Dwóch dziennikarzy „Gazety Wyborczej” określiło oświetlenie stadionu w Gdyni jako „szkaradne, paskudne, archaiczne”. Za wzór stawiają Dialog Arenę w Lubinie i twierdzą, że nikt na świecie nie stawia masztów oświetleniowych...