Stadion Widzewa – opis stadionu historycznego

To nie był pierwszy stadion Widzewa, tak jak Widzew nie był jego pierwszym gospodarzem. Jak to? Pierwotnie Widzew swoje mecze rozgrywał ok. kilometr na zachód, podczas gdy stadion przy Piłsudskiego 138 (wtedy Rokicińskiej 82) powstał w 1928 dla klubu WiMa (Widzewska Manufaktura).

Dopiero po II wojnie światowej Widzew przeprowadził się tutaj, ponieważ wchłonął WiMę, a jej obiekty były w lepszym stanie. Fuzja miała miejsce w 1949, a dekadę później na południowym zachodzie stadionu powstał budynek klubowy. W latach 70. obiekt stracił bieżnię lekkoatletyczną, a nasypy zostały przeprofilowane. Drewniana trybuna zachodnia ustąpiła miejsca nowej, z większym udziałem żelbetu.

W takiej konfiguracji trybuny mieściły ok. 20 tys. widzów, a od 1985 roku dysponowały również sztucznym oświetleniem. Pierwszy mecz przy lampach odbył się 13 marca, a rywalem był Lech Poznań. Dekadę po tym wydarzeniu trwała już gruntowna modernizacja stadionu. W 1996 zainstalowano pierwszych 6 tys. krzesełek, w samą porę na mecze Ligi Mistrzów. Do 2000 zadaszono trybunę główną, którą z budynkiem klubowym spiął łącznik.

Południowa trybuna, nazywana Zegarem od usytuowanej nad nią tablicy wyników, stała się sercem dopingu Widzewa. Pierwszy klub kibica powstał tu już na początku lat 70.

Po wielu doraźnych remontach stadion zmalał do zaledwie 10,5 tys. miejsc i został ostatecznie zamknięty w listopadzie 2014. W jego miejscu ruszyła budowa nowego.