Aşgabat Olimpiýa Stadiony – opis stadionu

Po wyborze Ashchabadu jako gospodarza AIMAG 2017 zapadła decyzja o przebudowie powstałego w 2003 roku stadionu narodowego i wkomponowaniu go w znacznie większy, iście olimpijski kompleks sportowy. Według wyjściowej koncepcji tylko górne trybuny miały zostać zburzone i zbudowane od nowa z większą pojemnością.

Ostatecznie jednak zapadła decyzja o demontażu całości, co nastąpiło jesienią 2013. W tym czasie były już budowane hale sportowe wokół głównego stadionu. Kompleks zajmuje łącznie 147 hektarów – przestrzeń tak dużą, że obsługuje go wewnętrzna kolejka jednoszynowa z siedmioma stacjami (łączna długość 5,2km). Poza głównym stadionem powstały dwa 5-gwiazdkowe hotele, 14 hal sportowych i wiele innych obiektów poprzecinanych zdobionymi alejkami i fontannami. Całość kosztowała – według oficjalnych danych – aż 5 miliardów dolarów!

Główny stadion nie jest jednak olimpijski w sensie rozmiaru, ponieważ z pojemnością 45 tys. miejsc nie ma wymaganego rozmiaru (ok. 60 tys.). Jest za to zdecydowanie największym obiektem sportowym w Turkmenistanie, a w zabudowie Aszchabadu należy do najwyższych budynków. To zasługa największej i najdziwniejszej atrakcji stadionu – ważącego 600 ton łba konia achał-tekińskiego. Na jego szczycie znajduje się znicz olimpijski sięgający wysokości 82 metrów. Co ciekawe – to już drugi znicz na tym stadionie, ponieważ pierwszy trzeba było rozebrać i zmienić projekt.

Nie tylko sama głowa jest imponujących rozmiarów. Konstrukcja stalowa dachu, choć kryta lekkim PTFE, waży aż 10,5 tys. ton. To przez 16 głównych dźwigarów zawieszonych na obficie zdobionych żelbetowych kolumnach. Stadion należy do coraz liczniejszej puli budynków w Aszchabadzie okładanych częściowo białym marmurem i, rzecz jasna, złotem – ulubionymi surowcami prezydenta Gurbangulego Berdimuhamedowa.