Jak szybko rosną chińskie miasta, tak szybko wyskakują w nich wielkie kompleksy sportowe. Tu 50-60 hektarów nikogo nie dziwi, a stadion o pojemności 40 tysięcy nie robi wrażenia. A jednak wg nas zdecydowanie jest na co popatrzeć!

Jeszcze na początku XXI wieku w miejscu dzisiejszego stadionu funkcjonowało pole uprawne. Już wtedy powstawała jednak siatka szerokich alei dla przyszłego Parku Przemysłowego, dzielnicy tworzonej wspólnie z rządem Singapuru, która miała wkrótce pomieścić ok. 1,2 mln mieszkańców. Położona na wschód od jeziora Jinji dzielnica do 2018 roku została niemal całkowicie zabudowana, a największym obszarem rekreacyjnym dla nowych mieszkańców stał się Olympijski Park Sportowy.

© Sohu.com

Zaplanowany jako główny kompleks sportowo-rekreacyjny dla rosnącego błyskawicznie Suzhou (zachodni sąsiad Szanghaju), Park Olimpijski narodził się jako projekt w 2013 roku i zajmuje aż 50 hektarów. Jak wiele tego typu zespołów w Chinach, ma trzy dominujące obiekty sportowe: główny stadion, halę widowiskową oraz pływalnię. Jest również stadion rezerwowy oraz główny budynek komercyjno-administracyjny. Mieści się w nim centrum handlowe, hotel dla 267 gości, sale widowiskowe i sportowe, a także biura.

Budynek jest zdecydowanie najwyższą częścią kompleksu, jednak z uwagi na skalę dominującym elementem jest główny stadion. Osiąga on wysokość 52 metrów i średnicę tuż ponad 250 metrów. Mimo rozmiaru jest wizualnie wyjątkowo lekki dzięki zastosowanym rozwiązaniom estetycznym i inżynieryjnym. Pierścień ściskany dachu opiera się na smukłych kolumnach o kształcie litery V, okrytych z zewnątrz białymi kompozytami i delikatną siatką. Powstaje efekt lekkiej kurtyny lub żaluzji – zależnie od interpretacji.

© Sohu.com

Utrzymany w bieli stadion jest całkowicie spójny z pozostałymi elementami kompleksu. Hala (13 tys. miejsc, 42 metry wysokości) i pływalnia (3 tys. miejsc, 32 m wys.) naśladują główny obiekt kształtem i elewacją. Uformowane jak siodła obiekty w krajobrazie miasta sprawiają wrażenie wzgórz o zmiennej wysokości i takie też wrażenie kompleks ma sprawiać z bliska.

© Sohu.com

Widzowie dojeżdżający jedną z dwóch linii szybkiej kolei wchodzą do obiektów od najniższej ich strony, przez dwukondygnacyjne pawilony. Im dalej w głąb idą, tym wyższe stają się budynki. Jeśli wchodzą na stadion, a więc wspinają się na kilkupiętrowe podium, wówczas mogą oglądać park wijący się pomiędzy arenami z góry, niczym ze wzgórza. Jeśli z kolei idą parkowymi alejkami do środka kompleksu, powstaje wrażenie wchodzenia do kanionu, którego ściany delikatnie spiętrzają się wraz z pokonywaną odległością.

Główny stadion ma bardzo klasyczny, choć nowoczesny układ. Jego dach jest wyjątkowo lekki, ponieważ stalowe liny ważą niewiele ponad 500 ton. To największy w Chinach dach linowy oparty o tylko jeden poziom lin, które do Chin dotarły aż ze Szwajcarii. Trybuny o dwóch poziomach mieszczą ponad 40 tys. widzów w – również typowym dla Chin – układzie lekkoatletycznym, z pierwszym rzędem oddalonym od boiska bardzo dalece, ponad 25 metrów wzdłuż boiska i ponad 32 metry za bramkami.

© Sohu.com