Właściwie nie sam dach, ale najmniejszy stadion z ruchomym dachem ma szanse powstać w Japonii. To pierwszy azjatycki kraj, który tak mocno skręcił w stronę stadionów wyłącznie dla piłki.

O ile w Europie widzimy odwrót od stadionów z bieżnią, o tyle w Azji wciąż dominują te lekkoatletyczne. Ten trend odwrócił się w Japonii, gdzie ostatnie lata obfitują w nowe areny wyłącznie z boiskiem piłkarskim.

Teraz ten trend wyraźnie się wzmacnia, a wsparciem będzie rząd. Wcześniej w tym roku wprowadzono nowy model partnerstwa publiczno-prywatnego dla stadionów sportowych, a narodowy bank rozwoju szacuje, że władze i prywatni inwestorzy wydadzą 2 tryliony jenów (75 mld zł) w kolejnych 20 latach na infrastrukturę sportową. Na liście jest już ok. 20 stadionów (w tym baseballowe). Oto dwa istotne przykłady, które czekają na „klepnięcie” do realizacji.

Toyama „Machinaka” Stadium (15 000), Toyama

Japońska Toyama ma szansę przejść do historii jako miasto posiadające najmniejszy na świecie stadion z zamykanym dachem. Jego budowa nie będzie tania, ponieważ sama tylko ruchoma część zadaszenia ma pochłonąć ok. 4 mld ¥ (ok. 150 mln zł). Zależnie od ostatecznego kosztu reszty może to stanowić jedną czwartą lub nawet jedną trzecią całego budżetu stadionu (12,5 – 15,5 mld ¥).

Ruchoma kopuła miałaby składać się z trzech segmentów spoczywających jeden nad drugim w pozycji otwartej i zasuwających się w razie potrzeby. Pod tą niecodzienną konstrukcją kryją się bardzo proste trybuny dla 15 tys. widzów (minimalna pojemność dla J1 League) – jednopoziomowe wokół boiska, ale z dwoma niewielkimi górnymi balkonami wzdłuż boiska.

Stadion zaoferuje aż pięć pięter, w tym jedno pod samym boiskiem. Dzięki temu uda się tam stworzyć nie tylko tradycyjne funkcje okołopiłkarskie (jedna duża i mniejsze sale konferencyjne czy restauracja), ale też duży schron w razie katastrofy.

Istotna, ale też bardzo trudna jest lokalizacja stadionu. Prosta konstrukcja o powierzchni 25,5 tys. m² ma się zmieścić w centrum Toyamy (znacznie lepsze miejsce niż dotychczasowy stadion trzecioligowego Kataller), zastępując część lokalnego parku. Miejsca na parkingi nie ma, dlatego kluczowe będzie uwzględnienie transportu publicznego. Ten na szczęście jest bardzo dobry w istniejącej formie.

Kyoto Kameoka Stadium (20-25 000), Kameoka

Plany budowy nowego, reprezentacyjnego stadionu dla dawnej stolicy Japonii sięgają jeszcze okresu przed Mistrzostwami 2002, ale do dziś nie udało się ich zrealizować. Ten najnowszy, choć analizowany już od kilku lat, zakłada budowę nie w samym Kioto, lecz na przedmieściach Kameoki.

Dlaczego tak odległe miejsce? Ponieważ leży zaledwie 250 m od ważnego dworca kolejowego, a wartość ziemi jest na tyle niska, że budowa powinna być ekonomiczna. Obiekt dla 20-25 tys. widzów miałby powstać na 12,8 ha częściowo podmokłego terenu. W odróżnieniu od dotychczasowej polityki projektowania stadionów, tym razem widzowie mieliby się znaleźć zaledwie 8 m od boiska (11 za bramkami).

Mimo lat analiz wciąż nie ma pewności, czy i kiedy stadion powstanie. Do dziś nie udało się wykupić całej ziemi od indywidualnych właścicieli, ani powstrzymać stosunkowo głośnej opozycji dla budowy nowego stadionu.