To porównanie oczywiście na wyrost, ale od kilku tygodni jest używane prawie w każdej publikacji na temat tego projektu. Słusznie i nie, zresztą oceńcie sami.

Stadio Plebiscito powstał w 1981 i jest głównym stadionem rugby (oraz futbolu amerykańskiego) w Padwie na północy Włoch. Przyznajemy się bez bicia, że słyszeliśmy o nim może parę razy. Dla piłki nożnej zbudowano przecież w mieście znacznie większy stadion, Stadio Euganeo, ale obarczony „grzechem pierworodnym” w postaci bieżni.

Przez nią oraz zdecydowanie zbyt duże trybuny Stadio Euganeo nigdy nie zdobył sobie przychylności fanów Calcio Padova. Nie pomaga zresztą fakt, że zespół gra aktualnie w trzeciej lidze i zapełnienie 30-tysięcznej widowni graniczy z science-fiction. Teraz piłkarze mają się przenieść z Euganeo już na stałe na Plebiscito.

Władze gminy Padwa zleciły opracowanie koncepcji dla małego Plebiscito, dziś mieszczącego ok. 8 tys. widzów. Zgodnie z planem do dwóch istniejących trybun dojdą dwie kolejne, za bramkami. Wyższa na południu (dwa poziomy), a niższa na północy (jeden). Łącznie ok. 4,5 tys. dodatkowych krzesełek, czyli w sumie 12,5 tys. miejsc.

Kluczowym elementem planu ma być uczynienie całości zamkniętą bryłą pomimo niezabudowanych narożników. Oparta na czerwonej stali konstrukcja zostanie pokryta membraną PTFE, która za dnia ma być neutralna, a nocą przybierać barwy zależnie od okazji. Z tego właśnie powodu stadion jest porównywany we Włoszech do Allianz Areny, choć skala i technologiczne zaawansowanie czynią takie zestawienie czysto umownym.

Pierwszy etap przebudowy ruszył w sierpniu 2016 i ma kosztować ok. 3 mln €. Zaczęło się od wymiany krzesełek na aktualnych trybunach Plebiscito. Będzie ich dokładnie 3745 na zachodzie oraz 4333 na wschodzie. Zakończenie pierwszego etapu zaowocuje pojemnością 8078 miejsc już w sezonie 2016/17. Kompletny budżet inwestycji ani jej finansowanie nie są do końca znane, ponieważ miasto liczy na sprzedaż nazwy, by sfinansować część prac.