Postawiliście przed nami wyzwanie, oto odpowiedź: przeczesaliśmy Chiny i oto kolejne stadiony spełniające wymogi konkursowe Stadionu Roku 2015. Ale czy je nominujecie?

Na początek krótkie wyjaśnienie. W ostatnich dniach wysłaliście nam kilkanaście wiadomości dotyczących chińskich stadionów. I słusznie, bo trudno uwierzyć, że w 2015 roku pojawił się tam tylko jeden nowy wartościowy obiekt piłkarski. Jednocześnie postępy chińskich inwestycji trudno śledzić. Dlatego sprawdziliśmy listę najnowszych realizacji i oto kolejne areny, które możecie nominować do tytułu Stadionu Roku 2015.

Nie znajdziecie tu natomiast najbardziej wyczekiwanego projektu, czyli giganta z Hangzhou. Jego amerykańscy architekci potwierdzili w korespondencji, że są dalsze opóźnienia i będzie gotowy dopiero w 2016 roku.

Haixia Olympic Center Stadium, Fuzhou (59 562)

Pierwszy w swoim rodzaju przez to, jak wygląda z kosmosu. Zajmujący aż 73 hektarów rozległy kompleks sportowy wygląda jak sportowiec przebiegający przez metę. Głowa to hala widowiskowa (12 980 miejsc), lewa ręka – hala tenisowa (3152), prawa ręka – pływalnia olimpijska (3978), a wielki stadion stanowi nogi. Korpus i wstęga przecinana przez biegacza to łącząca obiekty promenada, zintegrowana z pomieszczeniami treningowymi, komercyjnymi i szkołą sportową.

Taki właśnie zespół obiektów sportowych, zdolny przyjąć najwyższej klasy zawody międzynarodowe, powstał w Fuzhou przy okazji pierwszych w historii chińskich Igrzysk Młodzieżowych (dla osób w wieku 14-21 lat). Ogrom inwestycji jest tym bardziej imponujący, że jeszcze w 2011 roku w tym miejscu na wyspie Nantai były pola uprawne.

Inwestycja warta 3 mld juanów (1,8 mld zł) to aż 390 tys. m2 kwadratowych zabudowy, z czego zdecydowanie najwięcej zajmuje wielofunkcyjny stadion (61 577 m2). Mieszczący prawie 60 tys. widzów obiekt otrzymał otwartą bryłę za bramkami nie tylko po to, by stworzyć ciekawe zdjęcie z satelity, ale też dla lepszego wrażenia gości. Ma być otwarty i przyjazny, by realizować motto miasta – „Bądź tolerancyjny dla różnorodności, tolerancja to cnota”.

Dla przechodniów wznosząca się na 53 metry konstrukcja ma być lekka, co pracowni CCDI udało się z nawiązką. Obiekt jest wręcz zwiewny dzięki harmonijnie falującej elewacji z białej siatki. Za dnia ta ażurowa elewacja stanowi łagodną „woalkę”, a nocą jest żywym ekranem emitującym barwne wzory. Pod stalowym parasolem znajduje się bardzo duże zaplecze (prawie 120 tys. m2 powierzchni użytkowej), które umożliwia organizację i meczów międzynarodowych, i największych światowych zawodów lekkoatletycznych.

Budowa tego ogromnego założenia ruszyła w 2011 roku i miała zakończyć się jeszcze w 2014 roku, jednak dopiero latem 2015 przeprowadzono odbiory i udało się przygotować całe centrum sportowe do wielkich imprez.

Zhanjiang Olympic Center Stadium, Zhanjiang (39 769)

Patrząc na imponujący kompleks sportowy zajmujący ponad 66 hektarów trudno sobie wyobrazić, że jeszcze 6 lat przed otwarciem tereny były zajmowane przez stawy hodowlane. W 2009 ruszyło zasypywanie gruntu po wschodniej stronie miasta Zhanjiang, prawie niezamieszkałej. Powstał imponujący most i plan zaludnienia tych terenów.

Całe nabrzeże przewidziano właśnie dla ogromnego ośrodka sportowego, dlatego jego stylistyka była istotna. W końcu to pierwsze miejsce, jakie widać z zamieszkałej przez ponad milion mieszkańców drugiej strony. Dlatego znane biuro CCDI z Szanghaju zaproponowało dwa nawiązania. Z lotu ptaka budynki w kompleksie sprawiają wrażenie muszli wyrzuconych na plażę. Z kolei z perspektywy przechodnia sam stadion wydaje się być dynamiczną wstęgą – jasną i elegancką za dnia, a barwną i frywolną nocą.

Obiekt piłkarsko-lekkoatletyczny ma klasyczny układ trybun z jednym poziomem za bramkami i dwoma wzdłuż pola gry. Zaplecze to w sumie cztery kondygnacje, ale bez wątpienia najciekawsza jest stalowa „muszla” pokryta blachą, szkłem i membraną. Bryła ma kształt bliski rombowi z przedłużeniem na północy – tam stadion „wyprowadza” widza do pozostałych aren sportowych w centrum: hali widowiskowej (6300 miejsc), pływalni (2000) i mniejszej hali sportowej (1000). Wszystkie budynki zajęły łącznie 184 tys. m2 w kompleksie, uzupełnione parkową zielenią, obiektami treningowymi i… plażą rekreacyjną usypaną obok.

Cały zespół pochłonął 2,25 mld juanów (1,36 mld zł) i powstał przede wszystkim z okazji organizacji w Zhanjiang 14. Igrzysk Prowincji Guangdong. Po imprezie z lipca i sierpnia 2015 ruszyły przygotowania do wielkich targów, które zawładnęły centrum jesienią.

Wuzhou City Hongling Stadium, Wuzhou (18 300)

W skali Chin ten stadion jest nader skromny, ale dla półmilionowego Wuzhou to pierwszy tak duży obiekt sportowy. W dodatku budowany przy okazji największej imprezy sportowej, jaką miasto gościło: 13. Igrzysk Dystryktu. Impreza z listopada 2015 ostatecznie nie przyciągnęła wielkich tłumów, ale biorąc pod uwagę niezwykłe tempo rozwoju miasta w przyszłości może się zapełniać. Sama budowa jest częścią ogromnego projektu powiększającego rozmiar Wuzhou o połowę (!) na zachód.

Konstrukcyjnie bardzo prosty, stadion powstał z lanego na miejscu betonu i zajął powierzchnię ok. 34 tys. m2. Bogate zaplecze znajduje się pod najwyższą zachodnią trybuną, a całość powierzchni użytkowej to ok. 19 tys. m2. Budynek wzniesiono za ok. 220 mln juanów (133,5 mln zł).

Kluczowym elementem jest zadaszenie właśnie po zachodniej stronie. Oparte na łukach oraz wsparte przez 7 smukłych pylonów poszycie z membrany ma przypominać maszt i nawiązywać do tradycji miasta żywionego przez rzekę.