Już stare, ale odnawiane sukcesywnie i dzięki temu całkiem zgrabne stadiony z zachodniej Kolumbii zasilają bazę Stadiony.net. Zapraszamy do Modellin, Manizales i Pereiry.

Estadio Atanasio Girardot, Medellin (40 043)

Pierwsze plany stworzenia centralnego ośrodka sportowego dla rosnącego miasta powstały jeszcze w latach 1930, działkę wytypowano w kolejnej dekadzie, a otwarcie głównego stadionu miało miejsce w 1953 roku.

W chwili inauguracji trybuny były jednopoziomowe z wyjątkiem głównej po zachodniej stronie. W 1977 rozbudowano wschodnie sektory o kolejny poziom, a w 1990 górny poziom rozszerzono na łuki. Przed instalacją krzesełek obiekt mieścił ok. 50 tys. widzów, aktualnie ta liczba jest znacznie niższa.

W lidze kolumbijskiej rolę gospodarza pełnią tu Atletico i Independiente, których mecze w rozgrywkach krajowych i międzynarodowych najwyższej rangi (finały Copa Sudamericana, Libertadores) stanowią wielką część historii tego miejsca. Odbywały się tu też inne sportowe imprezy, jak Mistrzostwa Świata U20 (2011), Copa America (2001) czy Igrzyska Ameryki Południowej (2010).

Estadio Hernán Ramírez Villegas, Pereira (38 500)

Stadion razem z miasteczkiem olimpijskim powstał na zachodzie miasta Pereira w 1971 roku. Jego otwarcie uświetnił turniej piłkarski z udziałem miejscowego Deportivo, a także Once Caldas (Kolumbia), Sporting Cristal (Peru) i Emelec (Ekwador).

W wyjściowej konfiguracji obiekt posiadał jednopoziomowe trybuny wokół bieżni, bez zadaszenia. Ta sytuacja nie zmieniła się do dziś, jednak przy okazji organizacji Mundialu U20 2011 zapadła decyzja o rozbudowie i powstaniu przekrycia. Trybuny wzdłuż boiska otrzymały niewielki górny poziom, a całość wyposażono w krzesełka. Nową infrastrukturę wartą 30 mld peso zwieńczył interesująco skomponowany dach.

Użytkowany na co dzień przez Deportivo Pereira stadion był miejscem kilku dużych imprez, na czele z wspomnianymi już Mistrzostwami Świata, Copa America (2001) i Campeonato Sudamericano (1987, 2005).

Estadio Palogrande, Manizales (32 000)

W dosłownym tłumaczeniu to znaczy „wielki patyk” (palo grande), co wzięło się z pierwszego stadionu zbudowanego na wschodzie Manizales. Istniejący od 1936 obiekt zasłynął sporym konarem wystającym z jednej z trybun.

Ani po konarze, ani po starych trybunach nie ma już śladu, ponieważ w 1992 zburzono stadion, a nowe trybuny dla ok. 48 tys. widzów otwarto w 1994. Aż do 1996 były niezadaszone, dlatego stadion dwukrotnie otwierano przeciwko klubom z Brazylii: w 1994 przyjechało Cruzeiro, a w 1996 – Internacional Porto Alegre.

Z wyjściowej pojemności dziś pozostało ok. 32 tys. widzów po instalacji krzesełek już w XXI wieku. Stało się to zresztą przy okazji Mistrzostw Świata U20 2011, które organizowała Kolumbia. W historii stadionu znalazło się wiele dużych imprez, jak Copa America (2001) czy Campeonato Sudamericano (1987, 2005).