Co się dzieje, kiedy władze miasta zmieniają zdanie po wybudowaniu dwóch stadionów? Można zmienić projekt, ale nie tracić architektonicznej spójności. Tak właśnie ma być w Dijon.

Stade Gaston-Gerard nie ma wielkiej historii, za to w 2006 otrzymał wielką wizję przyszłości. Wielką zwłaszcza w chwili, gdy cała Europa zachwycała się pierwszymi powstającymi „oponkami”, czyli obłymi i jednorodnymi stadionami piłkarskimi. Cały projekt dla drugoligowego FCO Dijon miał kosztować ponad 58 mln €.

Dwie pierwsze trybuny powstały w latach 2007-2010, pochłaniając ok. 21,7 mln €. Dokończenie według pierwotnego projektu nie byłoby możliwe w założonym wcześniej budżecie, a w dodatku zmieniło się myślenie o stadionie. Pojemność nie jest już tak istotna, za to wartość komercyjna i możliwość rentownego funkcjonowania – bardziej niż dotychczas.

Na początku roku władze miasta ogłosiły, że zamierzają wydać ponad 21 mln € na wschodnią trybunę (ostatecznie przetarg rozstrzygnięto na 18,27 mln), ale wbrew pierwotnej koncepcji z 2006 mają się w niej znaleźć m.in. biura klubowe, a także lokale usługowe otwarte na ulicę Rue du Stade.

Nie będzie więc zwartej elewacji, ale tarasy z rozmaitymi funkcjami, które przejmą część ról tradycyjnie lokowanych w trybunie zachodniej. Zachodnia z kolei nie jest obecnie planowana w ogóle.

To czyni stadion podobnym do tego przy Roosevelta w Zabrzu. W trakcie inwestycji przeniesiono wszystkie niezbędne pomieszczenia tak, by obiekt funkcjonował jako pełnoprawny stadion bez głównej trybuny. Na nią na razie nie ma pieniędzy ani w jednym, ani w drugim mieście. W Dijon problem odwleczono o dwa lata, ponieważ tyle potrwa budowa trzeciej nowej trybuny.

Co istotne, mimo poważnych zmian w układzie widowni (rezygnacja z narożników, zmiana układu sektorów na dwa poziomy widowni przedzielone pasem VIP) stadion ma być spójny. Projektanci trzeciej trybuny zachowali niemal wszystko z pierwotnej koncepcji dachu, który jest kluczowy estetycznie. W nowej trybunie będzie na tym samym poziomie, co na dwóch już istniejących, a dzięki temu będzie można w przyszłości połączyć je i zamknąć w jedną bryłę.