Dwie różne historie i dwa modele stadionu – typowo piłkarski z początku XX wieku i piłkarsko-lekkoatletyczny, jakie masowo budowano we Włoszech w drugiej połowie ubiegłego stulecia.

Stadio Piercesare Tombolato, Cittadella

Zlokalizowany tuż poza dawną zabudową warowną stadion piłkarsko-lekkoatletyczny powstała w 1981 roku. Wyjściowo miał dwie trybuny – niewielką zadaszoną zachodnią i bardziej rozległą otwartą na wschodzie.

Od początku istnienia nosi imię Piercesarego Tombolato, dawnego piłkarza z Cittadelli, który zmarł tragicznie podczas meczu Olimpii Cittadella w 1957 roku. Zaledwie 18-letniemu bramkarzowi wróżono wielką karierę, jednak po uderzeniu w brzuch podczas meczu przez 22 dni umierał w agonii.

Aż do XXI wieku gospodarzem był klub AS Cittadella, który jednak po awansie do Serie B musiał wyprowadzić się poza miasto, na większy stadion. Dopiero dzięki modernizacji w 2008 roku (tymczasowe sektory na zachodzie i północy) udało się dostosować obiekt do wymogów ligowych.

Stadio Silvio Piola, Vercelli

Vercelli to jedno z niewielu miast, w których stadion znajduje się dosłownie kilkadziesiąt metrów od centralnego placu. Ma zresztą sporą wartość historyczną, ponieważ jego południowa, główna trybuna pochodzi z 1932 roku. Podczas ostatniej renowacji, prowadzonej kosztem 1,4 mln € w 2012, została gruntownie odnowiona i jest ozdobą obiektu.

Ceną za lokalizację w ścisłym centrum miasta jest bardzo ograniczona powierzchnia i brak miejsca do rozbudowy. Dlatego poza główną trybuną po żadnej stronie nie ma więcej niż sześć rzędów.

Wśród mieszkańców stadion znany jest również jako Stadio Leonida Robbiano, ponieważ to imię – na cześć znanego lotnika – nosił od 1932 do 1998 roku.