To dopiero pierwsza w tym roku porcja nowości z Chin. W całym kraju powstały w ostatnich latach ogromne kompleksy sportowe, a kolejne idą ich śladem nawet w mniej rozwiniętych regionach. Jeden z dzisiejszych dodatków to Wasza sugestia do tytułu Stadionu Roku 2013!

Shanxi Sports Center Stadium

Północne miasto Taiyuan nie należy do największych, jednak w ramach rządowego programu otrzymało wielki kompleks sportowy. Zaprojektowany w 2007 roku na południu miasta obszar o powierzchni 82 hektarów zdominowały barwy szara i czerwona. Występują one zarówno na głównym stadionie, jak i na przylegających do niego halach sportowych.

Obiekt przyjął konwencjonalną formę eliptycznej i symetrycznej bryły, która – jeśli wierzyć twórcom – ma przypominać tradycyjne chińskie siodło. Zewnętrzna elewacja i dach zostały podzielone na trzy strefy. Najniżej znajduje się ażurowa siatka w czerwonej barwie, która zacienia, ale nie zasłania wnętrza obiektu. Nad nią szerokim pierścieniem wokół krawędzi dachu rozchodzi się blacha. Wreszcie, najbardziej spektakularnym elementem jest czerwone szkło, które pokryło dach. Dzięki niemu za dnia wnętrze obiektu jest zalane czerwienią, a nocą pozwala rozlać barwne światło z wnętrza na całą okolicę.

Dalian Sports Center Stadium

W związku z organizacją przez portowe miasto Dalian 12. Igrzysk Narodowych latem 2013 roku powstała koncepcja budowy nowego kompleksu sportowego na północy miasta, w dzielnicy Ganjingzi.

W kwartale utworzonym przez nowe aleje powstał główny stadion dla 61 tys. widzów, po dwa czone stadiony lekkoatletyczne i piłkarskie, wielka hala widowiskowa, pływalnia, stadion do baseballu, zespoły kortów tenisowych oraz budynki biurowo-hotelowe.

Sam stadion zaprojektowała firma Nadel, korzystając ze znanych już rozwiązań. Eliptyczną bryłę obiektu pokryło 2745 poduszek wykonanych z polimeru ETFE. Pierwszy raz użyli ich na stadionach Herzog i de Meuron, a światową sławę dało pokrycie nimi Allianz Areny.

W przypadku Dalianu wybrano trójkolorowe poduszki (białe, szare oraz błękitne), razem tworzące wzór imitujący wir. Nocą wrażenie wiru zanika, ponieważ niezależnie od odcienia poduszki mogą przyjmować dowolną barwę dzięki systemowi iluminacji.

By dojść do fasady obiektu, widzowie muszą wejść na rozległą promenadę. Z niej bezpośrednio można wejść na dolny poziom. Na głównej trybunie poziomy widowni zacierają się dzięki utworzeniu aż 132 lóż. Pod trybuną znajduje się 6 pięter powierzchni użytkowych.

Po organizacji 12. Igrzysk Narodowych znaczącym użytkownikiem ma zostać zespół Dalian Aerbin, spadkobierca wielokrotnego mistrza Chin, zlikwidowanego klubu Shide.

Nanchang Sports Center Stadium

Międzynarodowy konkurs na projekt kompleksu sportowego w mieście Nanchang rozstrzygnięto w 2007 roku. Na powierzchni 62 hektarów, w nowej dzielnicy wzdłuż rzeki Gan, stanął stadion piłkarsko-lekkoatletyczny (na północy), hala widowiskowa, pływalnia i hala tenisowa (południe). Pierwotnie kompleks miał powstać na 7. edycję chińskich gier międzymiejskich, jednak również po imprezie znalazł wykorzystanie.

Otwarty w 2011 roku stadion ma dynamiczną stylistykę, z fasadą tworzącą wzór wiru. Kolorystycznie

jest jednak stonowany, a wyjątek stanowi dodatkowy pierścień z czerwonej stali po wewnętrznej stronie dachu. Poza funkcją dekoracyjną pełni on rolę nośnika dla lamp oświetleniowych. Trybuny podzielone na trzy pierścienie mieszczą 58 tys. widzów.

Hohhot Stadium

Stolica Mongolii Wewnętrznej od 2008 roku ma nowy centralny stadion. Z braku miejsca powstał tu jedynie obiekt piłkarsko-lekkoatletyczny bez dodatkowych funkcji. Stanął w kwartale o powierzchni ok. 120 tys. m2 na północy miasta.

Dwupoziomowe trybuny są w większości zadaszone. Prosta betonowa konstrukcja nie doczekała się efektownej iluminowanej elewacji, za to udekorowano ją tradycyjnymi regionalnymi zdobieniami. Surowość barwionego betonu i prostota formy mają nawiązywać do półpustynnego klimatu tego górzystego regionu.

Wuhan Sports Center Stadium

Nowoczesny stadion sportowy na południu miasta Wuhan powstał w latach 1999-2002, w ramach jednego z pierwszych wielkich kompleksów wznoszonych przez chińskie władze. Anonsowany pierwotnie na ok. 60 tys. widzów obiekt ostatecznie mieści niewiele ponad 52 tysiące, co jednak w zupełności wystarcza miejscowemu klubowi.

Zadaszenie podparte czterema wysokimi żelbetowymi pylonami współprojektowała firma Birdair, specjalizująca się w lekkich konstrukcjach pokrytych membraną. Właśnie dach jest najbardziej rozpoznawalnym elementem stadionu.

Poza głównym stadionem w kompleksie funkcjonują również dwie wielkie zamknięte hale, boczny stadion lekkoatletyczny i dwa boiska piłkarskie. Obiekty dysponują parkingami na ok. 3000 aut.

W 2007 roku odbywały się tu mecze Mistrzostw Świata Kobiet.

Huizhou Sport Center Stadium

Powstanie nowego kompleksu sportowego dla miasta Huizhou zostało wymuszone organizacją regionalnych igrzysk (Guangdong Games) w 2009 roku. Obiekt wysoki na 36 metrów jest centralnym punktem zespołu budynków rozrzuconych na łącznej powierzchni 500 tys. m2.

Cylindryczna bryła stadionu została z wierzchu pokryta pionowymi żaluzjami, ułożonymi w ciekawy, wyszukany wzór. Zespolone z iluminacją LED panele za dnia mają neutralny kolor i przybierają różne odcienie zależnie od położenia słońca. Nocą można wyświetlać na elewacji zróżnicowane wzory.