Naszą bazę zasilają dziś nietypowe stadiony: dwa z nich wkrótce przestaną istnieć. Trzeci jest uznawany za jeden z najgorszych, choć jest nowoczesny i wielofunkcyjny. A czwarty? Na nim nigdy nie pada, nawet gdy leje…

Georgia Dome, Atlanta

Zbudowany kosztem 214 milionów dolarów, Georgia Dome został w momencie otwarcia największym zamkniętym obiektem sportowym na świecie. Zamknięcie zawdzięcza pokrytemu membraną nietypowo ukształtowanemu dachowi. Stadion mogący pomieścić 72 250 widzów ma wymiary: 82,5 m wysokości, 227,3 m długości oraz 185 m szerokości.

W 2006 roku ogłoszono plany dotyczące renowacji obiektu, której koszt miał się zamknąć w 300 milionach dolarów. Plan renowacji został podzielony na dwie fazy. W 2007 roku przebudowano luksusowe loże,  a także zbudowano 8 nowych super-loż. Rok później zmieniono kolorystykę wewnątrz stadionu. Oryginalne kolory zostały zastąpione barwami klubowymi Falcons. W 2009 roku na stadionie zainstalowano nowy system nagłośnienia, a także postawiony nowy telebim. W trakcie prac zmieniła się również kolorystyka na zewnątrz obiektu.

Oprócz meczów futbolu amerykańskiego na Georgia Dome odbywają się mecze koszykówki, piłki nożnej, a także zawody wrestlingowe.  W 1996 roku arena gościła także zawodników rywalizujących podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich. W tym czasie arena została podzielona na dwie części. Na jednej z nich rywalizowali koszykarze. Na drugiej odbywały się zawody gimnastyki artystycznej, a także mecz finałowy piłkarzy ręcznych.

W 2014 roku ma rozpocząć się budowa nowego stadionu Falcons. Tuż po jej zakończeniu Georgia Dome ma zostać wyburzony. 

Edward Jones Dome, St. Louis

Stadion wybudowany kosztem 280 milionów dolarów jako wielofunkcyjny obiekt sportowo-konferencyjny ze stałym dachem. Zbudowany w dużej mierze, by do miasta zawitała liga NFL. Otwarta w 1995 roku arena zapewnie wiele konfiguracji, a jej maksymalna pojemność wynosi 70 000 miejsc (66 000 podczas meczów futbolu amerykańskiego).

W 2009 roku na stadionie zastąpiono tablice wyników wyświetlaczami LED-owymi. W tym samym czasie na arenie powstały nowe luksusowe loże. Pomalowano także część stadionu w barwy St. Louis Rams. W 2011 roku zainstalowano nowe monitory HD w miejscu starych monitorów m. in. na stoiskach koncesyjnych .

W 2008 roku fani uznali arenę za najgorszą w NFL. Cztery lata później Edward Jones Dome został wybrany jednym z najgorszych obiektów sportowych w Stanach Zjednoczonych, tym razem przez magazyn „Time”.

Obecnie trwają rozmowy na temat przebudowy stadionu lub budowy nowego obiektu, na którym swoje mecze rozgrywać będą Rams. Miasto za wszelką cenę chce utrzymać klub NFL, pojawiają się jednak głosy, że ten może wrócić do Los Angeles.

Hubert H. Humphrey Metrodome, Minneapolis

Na początku lat siedemdziesiątych zespół NFL Minnesota Vikings rozpoczął starania dotyczące budowy nowego obiektu. Pojemność Metropolitan Stadium,  stadionu na którym Vikings rozgrywali mecze do tego czasu, nie odpowiadała już ich wymaganiom.

Projekt zakładał budowę zamkniętej areny ze stałym pneumatycznym dachem. Sukces budowlany innych tego typu obiektów, zwłaszcza Pontiac Silverdome, przekonał miasto do zatwierdzenia planów budowy. Innym ważnym czynnikiem była chęć sprowadzenia do Minneapolis kolejnej profesjonalnej drużyny sportowej, której nie było w mieście od kiedy Minneapolis Lakers przeprowadzili się do Los Angeles w 1960 roku.

Arena, której budowa kosztowała 55 milionów dolarów, została otworzona 2 kwietnia 1982 roku. Początkowa pojemność stadiony wynosiła 62 220 miejsc. Od początku swojego istnienia stadion gościł nie tylko zawodników futbolu amerykańskiego reprezentujących Minnesota Vikings oraz uniwersytecki zespół Minnesota Golden Gophers, ale także baseballistów Minnesota Twins. Organizacja zróżnicowanych zawodów była możliwa dzięki instalacji teleskopowych trybun w części dolnego poziomu widowni.

W całej historii stadionu śnieżyce i inne zjawiska pogodowe naruszały stan dachu. Powodem tych problemów była konstrukcja, która po początkowej popularności zaczęła być wycofywana w całych Stanach. Jest on zbudowany z włókna szklanego, a dodatkowo jest wpierany przez ciśnienie powietrza. Duże opady śniegu w nocy z 10 na 11 grudnia 2010 roku spowodowały załamanie i pęknięcia w dachu. 10 lutego 2011 roku ogłoszono plany wymiany dachu. Koszt tej operacji miał wynieść 18 milionów dolarów. Prace zostały zakończone 1 sierpnia.

W sezonie 2013 na arenie swoje mecze rozgrywały zespoły Minnesota Vikings (NFL), Minnesota United FC (piłka nożna – NASL) oraz Minnesota Golden Gophers (baseball – liga uniwersytecka). Obecnie na stadionie nie odbywają się już żadne wydarzenia. Ma on zostać wyburzony w lutym 2014 roku.

Autzen Stadium, Eugene

Akademickie zawody na University of Oregon rzadko odbywały się na miejscu przed 1967, ponieważ nie było odpowiedniego obiektu. Konieczność gry u siebie w odległym Portland spowodowała, że w latach 1950. uniwersytet kupił grunty nad rzeką Willamette pod nowy obiekt.

Budowa bardzo prostego stadionu na sztucznym nasypie ruszyła na początku 1967 roku i zakończyła się w zaledwie 9 miesięcy, pochłaniając skromne 2,5 mln $.

Na przestrzeni lat stadion przechodził kilka znaczących modernizacji, podnoszących pojemność nieznacznie z wyjściowych 40 tys. do niespełna 42. Dopiero największe prace z 2002 roku zmieniły oblicze obiektu. Według projektu pracowni Elerbe Beckett powstała ogromna nadbudowa na południu. Nowe, tym razem żelbetowe trybuny otrzymały okazałą strefę biznesową i częściowe zadaszenie, podnosząc liczbę miejsc do 54 tysięcy. Co ciekawe, od otwarcia zmienionego stadionu w 2002 każdy mecz zespołu Ducks oglądał… nadkomplet widowni!

Stadion nigdy w swej historii nie posiadał dachu, otrzymując jedynie skromne przekrycie na południu podczas modernizacji z 2002. Dach nie jest jednak potrzebny widzom, ponieważ panuje przekonanie, że „nigdy nie pada na Autzen”. Spiker nigdy nie informuje o deszczu w prognozie lub komunikatach, nawet gdy ma padać lub już pada, a widzowie przed meczem śpiewają pieśń na temat braku deszczu.

Opracował Łukasz Paradowski