Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków otrzymał opinię potwierdzającą, że Stadion SOSiR w Słubicach zasługuje na prawną ochronę. Społeczna akcja mająca na celu zapewnienie statusu zabytku jest o krok bliżej od sukcesu.

W połowie października zielonogórski WUOZ otrzymał zamówioną wcześniej opinię z Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie. Stanowisko prof. Jakuba Lewickiego, kierownika Katedry Konserwacji Zabytków w Instytucie Historii Sztuki, potwierdza roszczenia grupy obywateli, którzy apelują o uznanie Stadionu SOSiR za zabytek.

Na 25 stronach prof. Lewicki uzasadnia, że obiekt wraz z sąsiadującymi stadionami bocznymi i basenem przedstawia „znaczącą i ponadlokalną” wartość historyczną. Jednocześnie zdaniem naukowca to nie historyczna, a artystyczna i naukowa wartość jest najważniejsza w tym przypadku.

Za zabytkowością kompleksu stadionowego przemawia również dobry stan zachowania architektury stworzonej w pierwotnej fazie wczesnego modernizmu. Według prof. Lewickiego „założenie swoim poziomem dorównuje także najlepszym polskim realizacjom zabudowy sportowej z lat 20. i 30. XX wieku”, a zespół wyróżnia się w skali ponadlokalnej, bo jest „znaczącym pomnikiem architektury swoich czasów i prezentuje różne elementy wczesnego modernizmu”. O wysokiej wartości artystycznej świadczą dodatkowo detale architektoniczne, tj. m.in. ceglane okładziny trybun, opracowanie cementowych wylewek, czy detale balustrad i ogrodzeń. W tym sensie istniejąca architektura została „starannie przemyślana i konsekwentnie zrealizowana”, włącznie z wkomponowaniem w zielone otoczenie.

Jednocześnie Lewicki sugeruje powzięcie konkretnych kroków, by przywrócić obiekt do pierwotnego stanu z lat 1920. Ma zostać posadzony nowy dąb na koronie obiektu, odtworzona historyczna brama oraz kładka piesza, a widowni należy nadać kolory przewidziane wyjściowo przed laty. Zdaniem Lewickiego zmiany powinny się odbywać po konsultacjach ze specjalistami, ponieważ modernizacje naruszające pierwotny układ mogłyby obniżyć wartość kompleksu.

Co istotne, w opinii prof. Lewickiego nie można wyłączyć żadnego elementu kompleksu, ponieważ tylko jako całość to założenie architektoniczne ma pełną wartość.