W ostatnich latach Chile inwestuje w infrastrukturę sportową imponujące sumy, chcąc wkrótce gościć Copa America (2015). Ale dziś zapraszamy na trzy nowoczesne stadiony, które na tę imprezę są za małe. A i tak mogą się podobać!

Przy okazji obchodów 200-lecia kraju (w 2010) wprowadzono program budowy lub rozbudowy ważnych lokalnie stadionów w całym kraju. Efekty są imponujące – niektóre z nich widzieliście już w naszej bazie. Dziś przedstawiamy kolejne realizowane w tym programie, a ponieważ po nim zaczęto wdrażać kolejny, wkrótce powinny się pojawić następne ciekawe realizacje z tego mało znanego kraju!

Estadio Luis Valenzuela Hermosilla

Jego poprzednik stał w tym miejscu już w latach 1960, jednak niewiele łączyło go z aktualnym stadionem. Władze Copiapó postanowiły zbudować w tym samym miejscu nowy stadion, gdy pojawiła się szansa na dofinansowanie z budżetu centralnego, przy okazji projektu 200-lecia Chile.

Projekt i wykonanie zapewniła firma Socovesa, która najlepiej spełniła oczekiwania miasta. Wyróżnikami stadionu są fasady i dach z plecionki w naturalnych barwach, a do budowy użyto również charakterystyczny dla tego regionu kamień. Jednym z najbardziej efektownych elementów jest przedłużenie dachu na skwer przy stadionie, dzięki czemu obiekt zapewnia cień przechodniom i symbolicznie łączy się z zielenią pobliskiego parku.

Prace trwały prawie dwa lata i umożliwiły inaugurację pod koniec 2011 roku. Po otwarciu częściowo wkopanych w ziemię trybun na 8 tys. widzów gospodarzem został – podobnie jak na starym stadionie – miejscowy klub, Deportivo. Wraz z klubem na nowy obiekt wprowadzili się kibice, określający się jako „Batallón Albiverde”, czyli Biało-Zielony Batalion.

Estadio La Granja

Stadion w 150-tysięcznym Curicó to część okazałego kompleksu sportowego z welodromem, kortami tenisowymi, halą widowiskową i basenem. Swoją nazwę czerpie właśnie od określenia całości – La Granja.

Do 2009 roku miał zostać przebudowany, jednak plany zostały odłożone w czasie. Nową krytą trybunę główną na zachodzie zbudowano dopiero w 2010 roku, wraz z osobnymi sektorami po obu jej bokach. Po tym etapie pojemność wzrosła do 8 tys. widzów, a na lata 2013-2014 zapowiedziano kolejny etap, w którym bliźniacze sektory mają powstać na wschodzie, podnosząc rozmiar do 12 tys. miejsc.

Stadion na co dzień jest użytkowany przez klub Curicó Unido, którego fanatyczni kibice tradycyjnie gromadzą się na wschodzie. Sektor przyjezdnych przez lata stał na południu, jednak po oddaniu nowych sektorów w 2010 roku przeniesiono go na łuk północno-wschodni.

Estadio Lucio Fariña Fernández

Budowa pierwszego stadionu w tym miejscu ruszyła w 1940 roku, jednak z różnych przyczyn zakończyła się dopiero w 1947 roku. Od lat 1950. stadion jest stale używany przez przez miejscowy klub San Luis.

Co ciekawe, podczas budowy wschodniej trybuny w 1955, a później podczas wymiany boiska w 1998 znaleziono liczne szczątki osady z czasów starożytnych.

W 2007 roku zapadła decyzja o budowie w tej samej lokalizacji nowego stadionu w ramach uświetnienia 200-lecia Chile. Zaprojektowane na planie litery „U” trybuny zostawiły otwartą północną stronę, gdzie znalazło się miejsce na scenę koncertową, zaplecze administracyjno-użytkowe obiektu i muzeum ze wspomnianymi już wykopaliskami. Wyróżnikiem obiektu jest jego efektowny dach z membrany, oparty na stalowych łukach.