Dziś nie należą do największych, ale jeden z nich powstał jeszcze w 1879 roku, drugi należy do najbardziej znanych w Szkocji, a trzeci to jeden z najnowszych obiektów w kraju.

Meadowbank Stadium

Jeden z najlepiej położonych stadionów w Edynburgu powstał zaledwie paręset metrów na południe od Easter Rd Stadium. Z racji swej wielofunkcyjności jest najczęściej używany przez miejscowych sportowców. Powstał przy okazji przygotowań do Igrzysk Wspólnoty Narodów 1970 i otrzymał bieżnię, a także trzy hale widowiskowe zintegrowane z jedyną żelbetową trybuną – południową.

To właśnie na południowej trybunie znajduje się aż 7,5 tys. krzesełek, podczas gdy pozostałe sektory to nasypy z ławkami wokół bieżni.

Stadion był długo domem piłkarskiego zespołu Meadowbank Thistle, który jednak gromadził bardzo niewielu widzów i w 1995 roku został przeniesiony do Livingston. W związku z frekwencjami rzędu kilku procent pojemności, obiekt był często krytykowany za słabą atmosferę na meczach. Po wyprowadzce Thistle gospodarzem piłkarskim został Edinburgh City, klub ligi lokalnej.

Jednak, jak nie trudno się domyślić, stadion jest głównie znany z imprez lekkoatletycznych (Igrzyska Wspólnoty 1970 i 1986) i wielkich koncertów do 25 tys. widzów. Te ostatnie przywiodły na Meadowbank m.in. Radiohead, Kaiser Chiefs czy Muse.

Najważniejsze zastosowanie to jednak codzienne treningi dla lokalnych sportowców. To właśnie sprzeciw mieszkańców sprawił, że władze wycofały się z podjętej w 2006 roku decyzji o wyburzeniu obiektu. Docelowo jednak planowana jest gruntowna modernizacja lub zmiana lokacji obiektu.

Cappielow

Choć dziś niepozorny, ten stadion reprezentuje kawał historii szkockiego futbolu. Swą nazwę czerpie od osiedla położonego obok (a to ma rodowód skandynawski) i istnieje już od 1879 roku.

W 1902 odbył się tu nawet mecz międzynarodowy Szkocja – Walia, a miejscowy Greenock Morton FC walczył swego czasu o najwyższe laury. W 1922 spotkanie przeciwko Celtikowi oglądało tu aż 23,5 tys. widzów, choć portowe miasto nigdy nie należało do dużych.

Stadion przechodził w swej historii wiele zmian, otrzymując w 1931, trybunę główną (stoi do dziś), w 1958 swe pierwsze sztuczne oświetlenie, a w 1978 nową trybunę północną.

W 2012 roku stadion był jedną z aren Euro U17.

St. Mirren Park

Podobnie jak w przypadku wielu budowanych po 2000 roku stadionów na Wyspach, historia tego zaczyna się od... supermarketu. Sieć handlowa Tesco wykupiła od St. Mirren FC poprzedni stadion przy Love Street, dając środki niezbędne do budowy nowej areny piłkarskiej.

Prace ruszyły w 2007, pozwalając na otwarcie już w styczniu 2009. Stadion stanowią cztery niezależne trybuny. Północna, mieszcząca ponad 1,6 tys. widzów, służy jako sektor gości, ale czasem klub oddaje przyjezdnym aż dwie trybuny, poszerzając sektor do ponad 4 tysięcy.