Oba znajdują się ponad 120 metrów nad poziomem morza i oba mogą zdecydowanie się podobać, choć nie grają tu kluby najwyższej ligi. Zapraszamy w podróż na urokliwe wzgórza Airdrie i Cumbernauld! A na deser „najbardziej polski” stadion z Glasgow.

Excelsior Stadium

Fot: Vic Sharp

Powstał na potrzeby klubu Airdrieonians FC, który miał aspiracje do gry w Scottish Premier League. W latach 90. konieczne było jednak posiadanie stadionu z co najmniej 10 tys. krzesełek, a takiego w Airdrie nie było. Klub sprzedał więc swój poprzedni obiekt w 1994 pod supermarket, a za otrzymane pieniądze postawił nowy w innej części miasta.

Budowa zakończyła się w 1998 roku i okazała się początkiem końca dla klubu, który został zlikwidowany z powodu długów w 2002 roku. Później w mieście powstał nowy zespół, Airdrie United. Na 10-tysięcznym stadionie radzi sobie znacznie słabiej, notując najwyższą frekwencję na poziomie niespełna 6 tys. przy prawie 9 tys. dawnego klubu.

Rekord widowni padł jednak w meczu zespołów spoza miasta, gdy w finale Challenge Cup zmierzyły się Hamilton Accies i St. Mirren. Finał tych rozgrywek nie jest jedynym znaczącym wydarzeniem w historii obiektu. Swoją europejską przygodę zaczynały i kończyły tu Queen of the South i Motherwell, których stadiony nie spełniały oczekiwań.

Stadion jest jednym z najwyżej położonych stadionów w Szkocji, leżąc 124 m n.p.m. Wyżej ulokowany jest tylko…

Broadwood Stadium

Fot: Vic Sharp

To właśnie na wysokości 127 m n.p.m. swoje mecze rozgrywali Airdrieonians, gdy ich Excelsior Stadium był w budowie. Nowy stadion w Cumbernauld powstał w 1994 roku. Zaprojektowany przez Walker Group obiekt kosztował 8 mln funtów i w chwili powstania był uznawany za bardzo nowoczesny, zważywszy na grę miejscowego Clyde FC w czwartej lidze. Klub jest tu jednak nowy, ponieważ do 1991 roku swoje mecze rozgrywał w Glasgow, na kilku różnych stadionach. Przenosiny Clyde FC do Cumbernauld były pierwszym tego typu ruchem w brytyjskiej piłce.

W chwili otwarcia obiekt miał dwie trybuny i mieścił 6 tys. widzów. W 1997 doszła trzecia trybuna, a plany budowy czwartej zostały zarzucone, gdy klub nie zdołał awansować do najwyższej ligi. Odbyło się tu wiele meczów kadry młodzieżowej, regularnie grają tu rezerwy Rangers, a czterokrotnie odbył się finał Challenge Cup. Obecnie przyszłość stadionu nie jest jasna, ponieważ zespół rozważa kolejną przeprowadzkę.

Firhill Stadium

Fot: Alan Drummond

Wspomniany już we wstępie polski wątek w przypadku tego stadionu jest o tyle ciekawy, że Partick Thistle był pierwszym klubem w Wielkiej Brytanii, który zapraszał imigrantów z Polski na swoje mecze, gdy do kraju przyjechała pierwsza fala pracowników po naszym wejściu do Unii Europejskiej.

Wśród stadionów Glasgow jeden z mniej znanych, choć grały tu w przeszłości aż 4 kluby, z których dwa wciąż są gospodarzami – Partick Thistle i Warriors (rugby). W 2009 roku stadionowi „stuknęło” stulecie, choć żadna z jego trybun nie pamięta otwarcia. Najstarsza dziś jest trybuna główna z elegancką fasadą z 1927 roku, choć jest ona używana sporadycznie ze względu na wysokie koszty utrzymania.

Zwykle wszyscy kibice miejscowych zasiadają na jednej trybunie, naprzeciw głównej. Mieści ona ponad 6 tys. widzów i dzięki wzniesieniu w 1994 roku jest nowoczesna i spełnia wszelkie wymogi. Jeszcze nowsza jest trybuna północna (za bramką), zbudowana w 2002 roku, by spełnić minimalne wymagania pojemnościowe Scottish Premier League (min. 10 tys. miejsc). Nieużywane są dawne sektory stojące na południu stadionu.