Jest mały i prosty, ale więcej niż wystarczający. Uroku dodaje mu efektowny dach, choć jego budowa pochłonęła bardzo znaczącą sumę. Już za rok odbędą się na nim młodzieżowe Mistrzostwa Europy.

Zanim powstał

Dotychczas największe kluby w Petach Tikwie grały na posiadającym dwie trybuny Petah Tikva Stadium. Choć mieści ponad 12 tys. widzów, otwarty w 1965 roku obiekt od dawna nie spełniał oczekiwań. Modernizowany był jedynie doraźnie poprzez instalację oświetlenia i krzesełek. Dlatego władze tego wiodącego izraelskiego ośrodka przemysłowego postanowiły zainwestować w nowy obiekt.

Bodźcem okazała się organizacja przez Izrael młodzieżowego Euro 2013 (U21). Petach Tikwa to jedno z czterech miast centralnego Izraela, które będą organizować imprezę. Ponieważ jednak impreza dla młodych piłkarzy nie wymaga stadionów równie dużych, co „prawdziwe” Euro, samorząd postanowił zamówić obiekt o pojemności nieznacznie przekraczającej 10 tys. miejsc. To liczba znacząco powyżej dotychczasowych frekwencji miejscowych Maccabi i Hapoelu, które gromadziły w 2011 roku w graniach 2 tys. widzów na mecz, tylko w najważniejszych meczach dochodząc do 5 tysięcy.

Nazwa nawiązuje do określenia nadawanego temu pionierskiemu miastu - „Em HaMoshavot” (Matka Osad). HaMoshava to po prostu siedlisko, osada. Ale wybrano ją nie ze względu na symbolikę, lecz neutralny wydźwięk. Fani obu miejscowych zespołów występowali bowiem z propozycją nadania patronatu piłkarzom Maccabi i Hapoelu. By uniknąć promowania któregoś z przyszłych dzierżawców i jednocześnie otworzyć sobie drogę do sprzedaży nazwy, wybrano więc obecne określenie.

Projekt

Odpowiadają za niego jerozolimscy architekci z GAB Architects. Od razu widać zresztą ich „rękę”, bo obiekt przypomina pod wieloma względami jerozolimski Teddy Stadium czy powstający w obecnie w Netanji inny obiekt Euro 2013. Układ ścian i okien nawiązuje do dawnych fortyfikacji i jest podobny we wszystkich trzech wymienionych stadionach. Dominują naturalne kolory od bieli do brązu, zrezygnowano nawet z tynkowania ceglanych ścian, co zresztą nie jest niczym nowym w Izraelu.

Oszczędny w środkach stadion ma jeden dominujący akcent. To dach zachodzący nad front stadionu i przechodzący w elewację. Zadaszenie jest „zadarte” wysoko, dzięki czemu można było umieścić na nim oświetlenie bez podnoszenia go na masztach.

Pojemność jest niewielka, ale architekci mieli za zadanie uwzględnić wzrost popularności imprez masowych. Dlatego tylko dwie trybuny i możliwość rozbudowy za bramkami. Przy zabudowanych „krótszych” trybunach i narożnikach pojemność może osiągnąć ok. 20 tys. Projektu nowych trybun na razie jednak nie ma.

Największe zalety

Biorąc pod uwagę dotychczasową frekwencję obu klubów pojemność wydaje się wręcz odważna. Jednak trzeba powiedzieć, że nowy stadion to dla Maccabi i Hapoelu przede wszystkim duża szansa na rozwój. Otrzymały bowiem coś, czego wcześniej nie miały – pasaże z kioskami, loże VIP i miejsca o podwyższonym standardzie na głównej trybunie. Wszystkie te elementy składają się na możliwość finansowego rozwoju i mogą być kluczem do sukcesu.

Architektura, choć prosta, pozwoliła stworzyć indywidualną tożsamość dla stadionu. GAB Architects mają ich na koncie trzy i każdy różni się od siebie, jest charakterystyczny. Dach nadaje konstrukcji dynamicznego i bardziej efektownego wyglądu.

Wady

Z drugiej strony skromność nie idzie w parze z kosztem. 200 mln szekli (ok. 180 mln) to niemała suma, biorąc pod uwagę jakość i rozmiar obiektu. Większy i bardziej imponujący stadion w Netanji pochłonie niewiele wyższą sumę, a i to tylko przez zmiany wykonawców i wzrost kosztów na przestrzeni aż siedmiu lat budowy. W Petach Tikwie wszystkich tych trudności nie było, a budżet mimo to jest podobny. Oczywiście trudno porównywać cenę z innymi krajami ze względu na realiami izraelskiego rynku, ale na tle Europy taki koszt również wydaje się bardzo wysoki.

Na ten i 26 innych stadionów możesz zagłosować w plebiscycie Stadion Roku 2011, organizowanym przez Stadiony.net.