Miał być świadectwem możliwości Czechosłowacji i miejscem największych imprez Europy. Był. Dziś jest zabytkiem, który jednak niszczeje i tylko jego monstrualne pole gry zostało zagospodarowane jako kompleks treningowy Sparty Praga.

Otwarcie nastąpiło w 1926 roku. Już wtedy stadion był ogromny. Plac gry miał wymiary ponad 300x200 metrów. Trybuny jeszcze były skromne – wzniesione tylko na wałach, miejscami rozbudowane o drewniane sektory. Z czasem były jednak zastępowane nowymi, żelbetowymi. W 1932 roku ze wszystkich stron stały już żelbetowe konstrukcje, a do 1937 roku obiekt osiągnął swoją maksymalną pojemność – 250 tys. miejsc (choć niektóre źródła podają też 220 i 240). Trybuny nie wyglądają na tak pojemne, ale pojemność jest o tyle realna, że obwód konstrukcji jest wielki, a większość miejsc stanowiły stojące trybuny bez ławek czy krzesełek.

Tak niewiarygodne tłumy zdarzały się zresztą w historii obiektu nie raz. Velký strahovský stadion był miejscem parad wojskowych, wielkich wystąpień i przede wszystkim pokazów gimnastycznych Sokół, odbywających się co kilka lat. Te wielkie imprezy można porównać chyba tylko z festiwalem Arirang z Korei Północnej. Tak wyglądały fragmenty największych pokazów, z roku 1938. Według oficjalnych informacji na trybunach było wtedy faktycznie ćwierć miliona widzów:

Po II wojnie światowej festiwale Sokół przerodziły się w Spartakiady, ale pełniły tę samą funkcję, przyciągając tysiące obywateli socjalistycznego kraju. Wiele tysięcy uczestniczyło też w samych przygotowaniach do imprez. Rozgrywane co 5 lat Spartakiady zakończyły się wraz z wkroczeniem Czech na drogę demokracji. Co prawda imprezy wciąż mają miejsce, ale już na 13-krotnie mniejszym stadionie Evzena Rosickeho, który leży w pobliżu. Poniżej film z ostatniej Spartakiady:

W nowej rzeczywistości stadion zaczął pełnić nowe role. Od 1990 roku stał się areną największych w kraju koncertów, przyciągających czasem ponad 100 tys. widzów. Jednak z biegiem lat liczby zaczęły spadać, a stadion stracił zastosowanie. Zadomowiła się więc na nim praska Sparta, ale nie korzysta z trybun, lecz z placu gry. Mieści się na nim bowiem dokładnie 9 boisk piłkarskich. Sparta, przy wsparciu miasta, zbudowała ich 8, a zamiast dziewiątego powstał budynek administracyjny.

Brak zastosowania dla żelbetowych trybun spowodował, że niszczeją one od lat mimo wpisania do rejestru pamiątek kulturowych kraju z 2003 roku. W chwili pisania tej informacji nie wiadomo, co stanie się z obiektem. Istnieje możliwość, że wewnątrz istniejących trybun, gdzie jest wiele pomieszczeń i obszerne promenady, powstanie kompleks komercyjny, który pozwoli wpisać nowe zastosowania w istniejący budynek.