Z jednej strony organiczna struktura nawiązująca do parkowej zieleni, z drugiej motyw krosna tkackiego. Przedstawiamy dwie z zeszłorocznych wizji Stadionu Miejskiego w Łodzi. Żadna z nich nie trafi do realizacji, za to obie zdecydowanie warto obejrzeć.

Konkurs na nowy stadion przy Al. Unii rozstrzygnięto już w grudniu 2009, jednak u nas dotychczas pomysły uczestniczące w nim nie były prezentowane. Dlatego dziś przedstawiamy Wam dwa zupełnie inne, ale bardzo interesujące pomysły nie tylko na stadion, ale też na funkcje towarzyszące.

Głównym założeniem konkursu było stworzenie stadionu dla 35 000 widzów i wkomponowanie go w istniejące otoczenie, którego istotną częścią są parkowa zieleń czy otwarta niedawno hala widowiskowa. Prezentujemy wizje firm Bauren i Estudio Lamela.

Architekci z Baurenu w konkursie otrzymali wyróżnienie. Postanowili przede wszystkim połączyć ze sobą trzy niezależne funkcje. W centrum znalazł się stadion, który jednak zintegrowano z halą widowiskową na 2000 widzów na północy oraz hotelem na 500 miejsc na południu.

Różne pod względem formy budynki połączyła organiczna struktura fasady stadionu. Forma zbliżona do tkanki ma korespondować z harmonią parkowych alei, wpisując się w zielony kompleks, a jednocześnie stanowi tworzy wyrazistą architekturę obiektu. Umieszczone w fasadach arkady gwarantują dobrą wentylację, a układ kolorystyczny (mleczna barwa fasad i czerwona barwa części konstrukcji trybun) nawiązuje do barw Łódzkiego Klubu Sportowego.

Bardzo oryginalna jest też koncepcja polsko-hiszpańsko-włoskiego zespołu Estudio Lamela, która jednak nie spotkała się z uznaniem. Według architektów z Lameli obiekt powinien nawiązywać do dziedzictwa Łodzi w sposób twórczy. Dlatego elementy konstrukcji i fasad obiektu mają się kojarzyć z układem nici na krośnie tkackim, a dach rozwieszony nad trybunami ma nawiązywać do materiału schodzącego z maszyny tkackiej.

Poza estetyką obiekt ma pełnić funkcję prawdziwego centrum sportu i rekreacji. Poza piłkarskim stadionem i zlokalizowanymi w jego ramach obiektami o funkcji sportowej (np. siłownie) obiekt ma oferować gościom dwa stoki pokryte częściowo zielenią. Południowy, łagodniejszy, może być miejscem pikników czy stanowić widownię amfiteatru, a jednocześnie kryje pod sobą parkingi i dwie hale sportowe. Północny stanowi fasadę pomieszczeń administracyjnych. W planie Estudio Lamela hotel jest osobnym budynkiem na północny wschód od stadionu, stanowiąc barierę akustyczną i oferując możliwie wiele miejsc z atrakcyjnym widokiem.