Bardzo oryginalny projekt stadionu mieleckiej Stali dał Konradowi Hawro (hvk) zwycięstwo w trzeciej edycji Twórców Stadionów. Tym razem najbliżej pokonania go był projekt stadionu w Szczecinie autorstwa Piotra Janiaka. Tuż za nim uplasował się największy rywal zwycięzcy- Sebastian Borecki.

Zadziwiająco podobne pojemności przyjęli wszyscy Twórcy z podium (22,23 i 24 tysiące). Tym ciekawiej wypada porównanie- cztery prawie nagie, wolno stojące trybuny w Szczecinie, obudowany przestrzeniami komercyjnymi zwarty stadion w Wodzisławiu i stojący na wolnej przestrzeni pokryty lekką membraną obiekt w Mielcu. Gust jest sprawą idywidualną i każdy obserwator może według siebie oceniać te prace.

Pewne jest natomiast, że zdecydowanie najprecyzyjniej rozpisał swoje dzieło Konrad Hawro, u którego nie brakło żadnego pomieszczenia, a wszystkie zostały w odpowiedni sposób przedstawione na wizualizacjach. Strefa meczowa z szatniami i pomieszczeniami organizacyjnymi znajduje się pod trybuną główną- poniżej poziomu gruntu. Podobnie specjalny parking dla zawodników i działaczy, do którego prowadzi specjalny tunel. Lekki dach nad trzypoziomową trybuną główną utrzymuje wielki łuk, przywodzący na myśl Wembley.

Wszystkie trybuny dwupoziomowe i każda stojąca niezależnie- to pomysł Piotra Janiaka, który wzorował się na obiektach w Bradze i Kolonii. Klatki schodowe są odkryte, a infrastruktura wewnątrz konstrukcji składa się z kateringu, toalet i sklepików. Nie ma tu biur, sal konferencyjnych, sklepów wielkopowierzchniowych. Czy to źle? Chyba nie- autor stworzył stricte piłkarski obiekt o nietuzinkowych kształtach, obok którego nie można przejść obojętnie.

Sebastian Borecki pozostaje wierny Odrze Wodzisław. Tym razem stadion dla niej miałby mieścić 24 000 i stanąć między wkomponowanymi w wąwóz parkingami. Całość sprawia wrażenie biurowca i poniekąd słusznie- autor zaplanował wiele pomieszczeń możliwych do wynajęcia jako biura, sklepy, a parkingi wielopoziomowe są zintegrowane ze sklepem wielkopowierzchniowym, basenem i boiskiem treningowym, które zalazłoby się na dachu jednego z parkingów.

Nieco gorzej oceniliśmy projekty nadesłane w kategorii niższej. Najlepiej wypadł Motor Arena, który miałby powstać koło Lubawy. Nie powaliła nas w tym wypadku koncepcja, a rozplanowanie infrastruktury pod trybuną główną. Miałaby ona być zdecydowanie wyższa od pozostałych i gromadzić niemal całą infrastrukturę. Obok niej autor przewidział dwa wieżowce o funkcjach biurowo-hotelowych. Lokalizacja obiektu przy drodze krajowej mogłaby uczynić z niego wartościowy ośrodek treningowy. Pomoc w finansowaniu tak dużego przedsięzwięcia miałby nieść prywatny inwestor w zamian za działkę w pobliżu.

Drugie miejsce w tej kategorii przyznaliśmy projektowi Stadionu w Kielcach. Byłby on alternatywą dla istniejącego obiektu. Od strony wizualnej i pod względem wykończenia ten projekt jest jednym z najlepszych dotychczas, ale pod względem koncepcji i jej prezentacji- niestety jest już słabiej. Mimo to uznaliśmy, że ten ciekawy projekt zasłużył na drugą lokatę.

Pozostałe 4 projekty, które zakwalifikowaliśmy do finału otrzymały niższe noty, ale liczymy, że to nie zniechęci ich autorów, a wręcz przeciwnie- zmobilizuje do pracy w kolejnych edycjach, które na pewno zorganizujemy. Szczegółowe podsumowanie punktacji każdy z uczestników otrzyma prywatnie, ogólna klasyfikacja wraz z prezentacją prac dostępna jest na podstronie konkursowej.