Dziś, znów po przydługim oczekiwaniu, prezentujemy pierwsze pięć kanadyjskich aren. Są to tylko stadiony do futbolu amerykańskiego, ale Kanada nie ma własnych rozgrywek profesjonalnej ligi piłkarskiej i dopiero buduje stadion narodowy dla tej dyscypliny.

Spośród pięciu dodanych właśnie stadionów wszystkie mogą przykuwać uwagę. Bez wątpienia najbardziej oryginalną konstrukcję, nie do pomylenia z jakimkolwiek innym obiektem na świecie, ma Stadion Olimpijski w Montrealu. Zbudowany olbrzymimi nakładami jako główna arena Igrzysk Olimpijskich 1976 roku, dopiero teraz po trzydziestu latach został ostatecznie spłacony. Jego wyjątkowość co rusz przysparzała kłopotów. Stały dach nad polem gry runął kilkakrotnie i był wymieniany, odnawiany, przebudowywany. Kolejny etap tych prac jest prowadzony w tym roku. Poza rozgrywkami CFL odbywają się tu także mecze baseball’a oraz liczne wydarzenia komercyjne. Targi samochodowe w Montrealu również znajdowały się na liście wydarzeń w tym obiekcie. Jednak w trakcie wystawy dach wraz z masą śniegu zwalił się na ekspozycje i organizatorzy nie powrócili już na Stadion Olipijski.

Wrażenie robi także największy w kraju Commonwealth Stadium. Co prawda za południową granicą Kanady można jeszcze znaleźć bardziej imponujące obiekty, jednak tytuł największego stadionu Północy ma swoją wartość. W dodatku to właśnie na tym stadionie znajduje się największa na świecie tablica świetlna.

Oferujące kibicom miejsca tylko wzdłuż boiska Taylor Field i Canad Inns Stadium mieszczą na zaledwie 2 trybunach po ok. 30 000 osób każdy. Dzięki ich dużej wysokości wyraźnie wzbijają się ponad resztę zabudowy. Dodatkowo ten pierwszy prezentuje efektowne, różnokolorowe wzory z krzesełek. W obu przypadkach z powodu dużego zainteresowania rozgrywkami za liniami końcowymi ustawiane są tymczasowe trybuny z miejscami siedzącymi. Podobnie w obu przypadkach rozważana jest budowa nowych, stałych trybun w miejscu tymczasowych.