El Nuevo Gasómetro – opis stadionu

Estadio Pedro Bidegaín, znany też jako El Nuevo Gasómetro, jest częścią kompleksu sportowego Ciudad Deportiva - Club Atlético San Lorenzo de Almagro położonego w dzielnicy Bajo Flores. Po zachodniej i południowej stronie stadionu znajdują się dwa duże parkingi. Kompleks leży u zbiegu trzech ważnych alei Buenos Aires: Perito Moreno, Varela i Gral. Francisco Fernández de la Cruz, zapewnia mu to bardzo dobrą obsługę autobusową. Najbliższe przystanki usytuowane są od zachodniej strony stadionu.

Po wschodniej stronie stadionu znajdują się m.in. duże boiska do piłki nożnej, korty tenisowe. Nieco dalej usytuowane jest boisko do hokeja na trawie oraz basen. Stadion ma otwartą konstrukcję z zadaszoną jedynie trybuną główną na północy. Znane z dużego nachylenia jednopoziomowe trybuny nie są ze sobą połączone, w ich rogach znajdują się wejścia na boisko. Oświetlenie umieszczone jest na szczycie trybuny północnej oraz południowej.

Budowa stadionu rozpoczęła się już w 1976 roku od wbicia 256 pali pod trybunę północną. Prace zostały jednak wstrzymane, a ponowne działania w tym kierunku rozpoczęły się w 1987 roku kiedy powstał projekt stadionu. W maju 1988 roku przeprowadzono badania, które dowiodły, że pale wbite 12 lat temu są w dobrym stanie i mogą zostać użyte do docelowej konstrukcji. W marcu 1989 roku odbył się przetarg na budowę trybuny północnej wygrany przez firmę Astori Estructuras S.A., a w maju rozpoczęto budowę. W tym samym czasie inflacja w Argentynie znacznie wzrosła, jednak nawet to nie przeszkodziło w ukończeniu prac. Trybuna północna była gotowa 7 miesięcy później w grudniu i mogła pomieścić 5742 osób.

Pod koniec 1990 roku prace nad budową stadionu są kontynuowane. Na przestrzeni lat przetargi na poszczególne etapy prac wygrały firmy: Estudio de Obras y Fundaciones S.A.CI.F., Gielmec S.A., Riquelme S.A., oraz Agrícola Industrial Del Plata. W 1992 roku przeprowadzono test obciążenia na trybunie północnej. Zaproszono wtedy grupę kibiców, która miała za zadanie dosłownie skakać po schodach trybuny. Wynik testu był optymalny. W styczniu 1993 roku rozpoczynają się prace nad murawą.

Estadio Pedro Bidegaín został otwarty na oczach 40 000 osób 16 grudnia 1993 roku meczem inauguracyjnym pomiędzy San Lorenzo a Universidad Católica de Chile. Spotkanie zakończyło się wynikiem 2:1 dla gospodarzy. Nie był to jednak pierwszy oficjalny mecz rozegrany na tym stadionie. Wcześniej zagrali tu gospodarze przeciwko Belgrano de Córdoba, kończąc mecz wynikiem 1:0. Zdobywcą pierwszego gola na stadionie był Carlos Javier Netto. Nazwa stadionu jest hołdem dla Pedro Bidegaina, byłego prezesa klubu San Lorenzo w latach 1929-1930.

Od czasu ukończenia budowy, stadion był kilkakrotnie modyfikowany. W 1997 roku rozpoczęła się pierwsza przebudowa - montaż zadaszenia trybuny północnej. Dziesięć lat później, w 2007 wyremontowano trybunę północną oraz południową, powstały nowe toalety i zwiększono pojemność stadionu. W 2014 roku stare oświetlenie zostało zastąpione reflektorami LED sprowadzonymi z Korei Południowej przez firmę LG. Znacznie poprawiło to jakość oświetlenia na stadionie i jest bardziej oszczędne od starych lamp. W latach 2015-2016 na obiekcie przeprowadzono kilka remontów. Zakres prac obejmował m.in. budowę nowej loży VIP, przebudowę szatni i pomieszczeń dla prasy oraz malowanie trybun.

Wyjątkową trybuną jest definitywnie trybuna wschodnia (lokalna) mogąca pomieścić 20 088 kibiców. Nie mają na nią wstępu kibice przyjezdni. Panuje na niej niepowtarzalna atmosfera za sprawą fantastycznej oprawy z m.in. parasolkami, bębnami marszowymi i puzonami oraz ceremonialnymi wejściami od północno-wschodniego narożnika. Kibiców z tej trybuny nazywa się „La Gloriosa”.